اسرار و برکات ۵۰ کلمه ویژه «آیهالکرسی»Reviewed by مدیریت پرچم های سیاه شرق on May 14Rating:
اسرار و برکات ۵۰ کلمه ویژه «آیهالکرسی»
* «توحید» مهمترین ویژگی «آیه الکرسی» از نظر مرحوم علامه طباطبایی است
این شاگرد آیتالله جوادی آملی به بیان معیارهای «غرر الآیات» پرداخت و گفت: کلیدی بودن آیات قرآن، آن آیات کلیدی که دیگر معارف به آن برمیگردد، میتواند راهگشای فهم بسیاری از آیات و روایات معصومان باشد. همچنین اتقان و استحکام، جمع بین برهان و عرفان، علو متن و متین بودن آن و محتوای بسیار در یک متن کوتاه که به لحاظ ادبی آن را ایجاز اعجابانگیز میگویند از جمله خصایص ممتاز آیهالکرسی به شمار میرود.
وی مهمترین ویژگی «آیه الکرسی» از نظر مرحوم علامه طباطبایی(ره) را بحث توحیدی آن دانست و خاطرنشان کرد: ایشان آیات «غرر» را از آیاتی بر میشمرد که توحیدی است به دلیل اینکه همه مسائل اسلامی و قرآنی اعم از عقاید، اخلاق، احکام و حقوق به نوعی به توحید باز میگردد.
* «آیهالکرسی» سرور تمام قرآن و معارف دینی است
حجتالاسلام اشرفی با بیان اینکه توحید، زیربنای تمام معارف و اعمال شایسته است، اظهار داشت: بنابراین بیشترین آیات کلیدی، آیات توحیدی است شاید بتوان گفت علامه طباطبایی غالب آیات توحیدی و برجسته را غرر آیات میداند از این رو شاگرد ایشان علامه جوادی آملی یک توسعهای در غرر آیات دادهاند.
وی در خصوص اینکه چرا مرحوم علامه طباطبایی، آیهالکرسی را سید و غرر آیات برشمرده است به وجود چند روایت در جوامع روایی شیعه اشاره کرد و گفت: روایت نخست به سخنی از امام صادق(ع) برمیگردد که ایشان فرمودهاند: «ابوذر از پیامبر(ص) پرسید از میان آیاتی که بر شما نازل شد، کدام یک از همه برتر است حضرت فرمودند: «آیهالکرسی»، همچنین از امام علی(ع) روایت شده است که میفرمایند: «بارها شنیدهام که حضرت رسول(ص) میفرمودند «سیدالکلام القرآن» آقای تمام سخنان، قرآن است و آقای تمام قرآن سوره مبارکه بقره و آقای سوره بقره و معارف قرآن «آیهالکرسی» است لذا این روایات باعث میشود «آیهالکرسی» غرر نامیده شود.
دبیر گروه تفسیر بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء عنوان کرد: پیامبر اکرم(ص) در ذیل همین حدیث به حضرت امیر(ع) فرمودند: یا علی(ع) در آیهالکرسی ۵۰ کلمه است که در هر کلمهای از آن برکتی وجود دارد.
وی افزود: در روایت دیگری از رسول خدا (ص) سؤال شد کدام آیه اعظم آیات قرآن است شروع به خواندن آیهالکرسی کردند و فرمودند: «اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ».
* عالیترین اسامی خداوند در «آیهالکرسی» نهفته است
حجتالاسلام اشرفی با بیان اینکه در میان روایات، روایات بسیار زیبایی هست که از آنها نیز به غرر روایات یاد میشود، گفت: در صفحه ۳۶۰ کتاب «مجمعالبیان» روایتی از امام باقر(ع) آمده است که میفرمایند: «ان لکل شیء ذروه و ذروه القرآن آیهالکرسی»؛ هر چیزی اوج و قلهای دارد که اوج قرآن کریم «آیهالکرسی» است، البته جنبه توحیدی آیهالکرسی بسیار مهم است. در «آیهالکرسی» عالیترین اسماء حسنا الهی از جمله؛ حی، قیوم، العلی، العظیم و مانند آن وجود دارد.
وی اظهار داشت: آخرین نکته در خصوص غرر آیات بودن «آیهالکرسی» روایتی است که در آن علی علیهالسلام میفرمود: «رسول خدا(ص) به من خبر داد که «آیهالکرسی» از گنجهای زیر عرش پروردگار به ایشان عطا شده است که قبل از پیامبر(ص) به هیچ کسی عطا نشده بود» لذا این آیه از اختصاصات حضرت رسول(ص) و از گنیجنههای زیر عرش پروردگار به شمار میرود.
مدیرگروه تفسیر بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء با تاکید بر اهمیت، عظمت و خواص آیهالکرسی تصریح کرد: هر چه در عالم طبیعت است مسبوق به وجود غیر طبیعی آن در مخزن غیبی است و این نکته مهمی است که در آیه ۲۱ سوره «حجر» آمده است «وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ»؛ هر چه در عالم وجود دارد گنجینههای آن در نزد خداست.
وی خاطرنشان کرد: از این آیه شریفه فهمیده میشود هر چیزی نه تنها یک خزینه بلکه خزانههایی دارد و این مسئله بیانگر آن است که خزانههای الهی متعدد هستند، همچنین آنچه در روایت اخیر وجود دارد این نکته را میرساند که «آیهالکرسی» یکی از آن گنجینهها و خزینههای الهی است که بحث توحیدی یعنی معرفی خود خدا و توحید صفاتی را به نحو احسن بیان میکند.
حجتالاسلام اشرفی در پایان گفت: «آیه الکرسی» اثر شفا و شفاعت دارد و میخواهد ما را با توحید ناب آشنا کند که اگر توحید در زندگی انسان سایه افکند بسیاری از مسائل دیگر حل خواهد شد چرا که بازگشت بسیاری از معارف و احکام دین به مسئله توحید است.