پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Sinister 2 (شوم ۲)
«شوم ۲»(Sinister 2) در امتداد اکثر فیلمهای ترسناکی که این روزها تولید میشوند (به خصوص آنهایی که بعد از عنوانشان شماره مینشیند)
قرار میگیرد: حال به هم زنهای بدون الهامی که صرفاً برای خالی کردن جیب بینندههای تشنه (و اغلب فاقد قدرت تمییز) ساخته میشوند. چند صحنه دلهرهآور را نمیتوان یک فیلم ترسناک نامید؛ گرچه «شوم ۲» داستانی را ادامه میدهد که در «شوم» ترسناک و موثر اسکات دریکسون شروع شده بود، اما بیشتر از دنباله ای ذاتی برای نسخه اصلی به چیزی شبیه به یک روکش زاید تبدیل شده است.
همیشه دیدن دنباله ای سخیف برای فیلمی که مورد تحسینم بوده است مرا دلسرد می کند. بدون شک «شوم ۲» در دسته بندی فیلمهایی مانند «زوزه ۲»(The Howling 2) قرار نمیگیرد، اما پر واضح است که تماشای این فیلم پول دور ریختن است. گرچه این نسخه توسط گروهی از پدیدآورندگان «شوم»، دریکسون و سی رابرت کاگیل، نوشته شده است اما بیشتر شبیه یک تقلید مسخره است تا یک دنباله. «شوم» داستان کاملی را از ابتدا تا پایانی حزن آور نقل می کرد؛ پایانی که در آن همه چیز به خوبی جمع شده بود. برگشتن به این دنیا و غولهای آن مستلزم تکرارهای فراوانی است. در این فیلم شاهد اتفاقات زیادی هستیم که برای کاراکترهای مختلف تکرار می شوند. المانهایی که در «شوم» تازه و نو بودند دیگر قدرتشان را از دست دادهاند.
تنها کاراکتر باقی مانده از فیلم قبلی مامور بینام (جیمز رانسون) است که به اوسوالت (اتان هاوک) کمک کرد. این بار او یکی از شخصیت های اصلی داستان است. مأمور بعد از اخراج شدن از نیروی پلیس در پی اتفاقات «شوم»، به عنوان کارگاه خصوصی برای خودش کار میکند. او اگرچه گاهی هم سری به پروندههای حضانت و طلاق میزند، اما بیشتر وقت خود را صرف کشف آنچه برای اوسوالت رخ داده است میکند. این تحقیقات او را به خانواده دیگری می رسانند که توسط «بوقول» شیطانی تهدید میشوند: پدر و مادری جدا شده، کلینت و کورتنی کالینز (لی کوکو و شانین سوسامون)، و دو پسرشان دیلان خجالتی (رابرت دانیل اسلوان) و زاک گردن کلفت (دارتانیان اسلوان). مامور در تلاش برای نجات کالینزها نه تنها باید با نیروهای ماوراء الطبیعه که در خانه رفت و آمد میکنند بلکه با حرکات حسودانه و مزاحم کلینت نیز دست و پنجه نرم کند.
«شوم ۲» از فیلمهای ویدئویی به همان روشی که «شوم» استفاده کرده بود بهره میبرد: با نشان دادن فیلم های آماتوری گرفته شده توسط ارواح کودکان که سعی میکنند دیلان و زاک را به خدمت بگیرند. در پایان وقتی کارگردان، سیاران فوی، تصمیم میگیرد که بین تصاویر لرزان اول شخص و تصاویر ثابت سوم شخص در تردد باشد، به سختی میتوان اکشنها را دنبال کرد. هدف انتقال دلهره یک تعقیب و گریز بدون از دست دادن خط داستانی است، اما این هدف محقق نشده است.
«شوم ۲» هم از نظر ساختار دراماتیک و هم از نظر ضرباهنگ ضعیف است.
مامور شخصیت بسیار ضعیفی است که نمیتواند به داستان شکل دهد و نزاع
خانواده کالینز ناموزون و عصبی است. اثری از باریک بینی دیده نمیشود؛ نمیتوان
تصور کرد که فیلمسازها می توانسته اند کار دیگری برای شرورتر جلوه دادن
کلینت انجام دهند. همچنین اندک ناسازگاریهایی دیده میشوند. مثلاً آیا غول
به دنبال تسخیر مأمور است؟ این با توجه به چیزهایی که از تمایلات این غول
می دانیم، بی ربط به نظر میرسد. اما البته چنین چیزهایی وقتی فیلم های
ترسناک سعی می کنند مسائل را “توضیح” بدهند اتفاق می افتد. مرموز بودن
و ابهام (چطور بگویم؟) شومتر است.
پایان فیلم نیز پر از اشکال است. در واقع، تردید «شوم ۲» باعث شده است
قدرت لحظات پایانی «شوم» کم شود. سئوالی که به ذهن من رسید این
بود: به همین سادگی؟ «شوم ۲» احتمالاً فروش خوبی داشته باشد. مقادیر
پایین تولید نشان میدهد که فیلم هزینه تولید زیادی نداشته است و تعداد
تماشاگرانی که جذب هر فیلمی با برچسب “ترسناک” می شوند آنقدر
هست که فیلم بیشتر از خرج خود فروش داشته باشد. بنابراین از منظر
اقتصادی، میتوان گفت که ساخت این دنباله کار درستی بوده است. اما
از منظر رضایت بینندهها نمیتوان چنین چیزی گفت.