اگر شرابخوار به خواستگارى آمد نباید او را پذیرفت ، چون صلاحیت ازدواج ندارد.
عقیق: امام صادق(ع) مى فرماید: اگر شرابخوار به خواستگارى آمد نباید او را پذیرفت ، چون صلاحیت ازدواج ندارد، سخنانش را نباید تصدیق نمود، هرگاه براى کسى واسطه شود نباید او را قبول نمود. و نمى توان به او اعتماد کرد، هر کس به شرابخوار امانتى بسپارد چنانچه از بین برود، خداوند به صاحب امانت پاداشى نمى دهد و امانت از دست رفته او را جبران نمى کند.
سپس فرمود: مایل بودم شخصى را سرمایه بدهم براى تجارت به کشور یمن برود، خدمت پدرم حضرت امام باقر(ع) رسیدم و عرض کردم :مى خواهم به فلانى براى تجارت سرمایه بدهم ، نظر شما چیست ؟ صلاح است یا نه ؟
فرمود: مگر نمى دانى او شراب مى خورد؟
گفتم : از بعضى از مؤ منین شنیده ام مى گویند او شراب مى خورد.
فرمود: سخنان آنان را تصدیق کن ! چون خداوند درباره پیامبر مى فرماید: پیغمبر به خدا ایمان دارد و مؤ منین را تصدیق مى نماید، بنابراین شما باید مؤ منین را تصدیق کنى .
آنگاه فرمود: اگر سرمایه را در اختیار او بگذارى ، سرمایه نابود شود و از بین برود خدا تو را نه اجر مى دهد و نه امانتت را جبران مى کند.
گفتم : براى چه ؟فرمود: خداوند مى فرماید: لا تؤ توا السفهاء اموالکم التى جعل الله لکم قیاما(۱)
اموالى را که خداوند آن را مایه زندگیتان قرار داده به نادانان ندهید.آیا نادانتر از شرابخوار وجود دارد؟
پس از آن فرمود: بنده تا شراب نخورده همیشه در پناه خدا است و در سایه لطف او اسرارش پرده پوش مى شود.
هنگامى که شراب خورد سرش را فاش مى کند و او را در پناه خود نگه نمى دارد.
در این صورت گوش ، چشم ، دست و پاى چنین شخص ، هر کدام شیطان است او را به سوى هر زشتى مى برد و از هر خوبى باز مى دارد.(۲)
پی نوشت ها:
۱_( سوره نساء: آیه۵)
۲_(بحار، ج ۱۰۳، ص۸۴.)
منبع:جام