پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق بدون شک نیاز به افزایش سرمایه گذاری در بخش جمع آوری اطلاعات جاسوسی از مهمترین نتایجی بود که کمیته های تحقیق نظامی ارتش رژیم صهیونیستی که برای شناخت عوامل ناکامی در تحقق اهداف تعیین شده از سوی حکومت ایهود اولمرت در جنگ علیه حزب الله که بدنبال ربوده شدن دو نظامی رژیم صهیونیستی آغاز شد، تشکیل شده بود، بدان دست یافتند.
کوتاهی در جمع آوری اطلاعات جاسوسی در جنگ دوم لبنان که در نهایت به ناتوانی رژیم صهیونیستی در یکسره کردن جنگ به نفع خود- علی رغم داشتن برتری های فراوان بر حزب الله- از موضوعات روشن برای این کمیته ها بود.
سازمان اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در پیش بینی احتمال به اسارت گرفته شدن دو نظامی رژیم صهیونیستی از سوی حزب الله شکست خورد و از سوی دیگر زمانیکه تل آویو آغاز جنگ را اعلام نمود معلوم شد که سازمانهای اطلاعاتی، گزاره های دقیقی در مورد مکان مهمات و نصب موشکهای حزب الله در دست ندارند و همین امر به حزب الله فرصت داد تا شلیک موشک ها را حتی تا آخرین روز جنگ ادامه دهد، امری که به مهاجرت ده ها هزار رژیم صهیونیستیی از شهرکهای شمالی منجر شد که آثار بسیار مخربی بر روحیه مردم رژیم صهیونیستی داشت. در بحبوحه سخن از نتایج این جنگ بسیاری از رهبران ارشد اطلاعات و اندیشمندان استراتژیست رژیم صهیونیستی تأکید داشتند که اطلاعات جاسوسی در حقیقت بخش اصلی نظریه امنیتی این رژیم است.
“شلومو گازیت” رئیس اسبق شعبه اطلاعات رژیم صهیونیستی می گوید: “جمع آوری اطلاعات دقیق همواره به اسراییل توان وارد آوردن ضربات سنگین و برق آسا بر ارتش های عربی و جنبشهای مقاومت فلسطین را فراهم کرده است و به کوتاه شدن دوره های جنگ با کشورهای مذکور منجر شده است. امری که بازگشت سریع زندگی عادی به رژیم صهیونیستی را به دنبال داشت”.
از سوی دیگر “امیر اورن” کارشناس امنیتی رژیم صهیونیستی می گوید: “توان رژیم صهیونیستی برای دستیابی به اطلاعات ممتاز، امکان حفظ ارتش کوچک نظامی را فراهم کرده است به گونه ای که نیروهای ذخیره تنها در صورت آغاز جنگ هجومی علیه دولت به کار گرفته می شوند”.”أورن” تأکید می کند که واقعیت تکیه ۷۰ درصدی ارتش رژیم صهیونیستی بر نیروهای ذخیره به معنی این است که توان اعراب برای طولانی کردن زمان جنگ به نتایج فاجعه آمیز برای رژیم صهیونیستی منجر خواهد شد و از این روست که نیاز مبرم به اطلاعات جاسوسی دقیق از”دشمن عربی” احساس می شود.
ژنرال”گادی ایزنکوف” فرمانده منطقه شمالی ارتش رژیم صهیونیستی می گوید: “از بدیهیات است که نبود اطلاعات بی نظیر جاسوسی به این معنی است که سخن از برتری بی نظیر نظامی اسراییل هیچ ارزشی ندارد”.
وی می افزاید: “نیروی هوائی که بازوی استراتژیک اسراییل در جنگ با کشورهای عربی است، در صورت نداشتن اطلاعات کافی در مورد مکان دقیق هدف، هرگز نمی تواند اقدامی بکند همچنانکه یگانهای ویژه نیز در صورت عدم تجهیز به اطلاعات دقیق در مورد هدف هرگز نمی تواند به قدرت و نبوغ خود ببالد”.
اما به نظر می رسد سهم مزدوران و اطلاعات جاسوسی در مواجهه با جنشبهای فلسطینی کاملا روشن است. ده ها حکم صادره از سوی دادگاههای فلسطینی علیه ده ها مزدور در طول انتفاضه دوم، بیانگر آن است که بدون اطلاعاتی که مزدوران در اختیار رژیم صهیونیستی قرار می دهند ارتش صهیونیستی نمی توانست هیچ کدام از عملیات ترور و حذف فیزیکی رهبران و عناصر جنبشهای مقاومت را به انجام برساند و گذشته از آن هرگز قادر به انجام عملیات ربایش و بازداشت مبارزان فلسطینی نبود و این امری است که همه رهبران “سازمان اطلاعات داخلی رژیم صهیونیستی” (“شاباک) که اساسا مأمور جذب و بکارگیری مزدوران فلسطینی را بر عهده دارد، به آن اذعان دارند و به توان خود برای بکارگیری مزدوران برای مواجهه با مقاومت می بالند.
کتاب” آن که برای کشتن تو می آید” نوشته “یعکوف بیری” رئیس اسبق “شاباک” که چند سال پیش منتشر شد، حاوی اطلاعاتی در مورد حجم بالای سهم مزدوران در انجام عملیات ارتش و سازمان اطلاعاتی رژیم اشغالگر است. با دقت در تحقیقات انجام شده از سوی دستگاههای امنیتی و گروههای فلسطینی از مزدوران می توان دریافت که برخی از این افراد خود شخصا به عملیات ترور یا تلاش برای عملی کردن ترور فعالان اقدام کرده اند. برخی از این مزدوران به ایفای نقش مستقیم در اقدامات جنگی نیروهای اشغالگر اعتراف کرده اند.
در یک کنفرانس مطبوعاتی که یکسال و نیم پیش از سوی دستگاه ضد اطلاعات فلسطین در نوار غزه تشکیل شد، یکی از مزدورانی که “شاباک” در میان شاخه نظامی یکی از گروههای فلسطینی کار گذاشته بود، اعتراف کرد که وی اقدام به بی اثر کردن بمب های دستی می کرد که جبنش های مقاومت بر سر راه نیروهای اشغالگر در یورش به شهر رفح(محل زندگی این مزدور) کار می گذاشتند.
*تبلور اهداف اطلاعاتی(جاسوسی)
جنگ دوم لبنان(جولای ۲۰۰۶) در سایه ابراز نگرانی رژیم صهیونیستی از دو پدیده خطرآفرین برای امنیت استراتژیک آن یعنی “برنامه هسته ای ایران” و “جنبش های جهادی جهان” ادامه پیدا کرد. همزمان رژیم صهیونیستی نمی تواند از توجه به کشورهای عربی با نفوذ در جهان عرب و به طور مشخص مصر و سوریه غافل باشد، همچنانکه صحنه فلسطین نیز پس از پیروزی جنبش حماس و ادامه مقاومت چالش بزرگی برای رژیم صهیونیستی است و سخن در مورد احتمال حمله زمینی برای اشغال دوباره اکثر مناطق غزه افزایش یافته است. همه این چالشها باعث شد که اهداف استراتژیک زیر تعریف شود:
اول: ایهود اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی اخیرا به عنوان مسئول مستقیم سرویس های اطلاعاتی تصمیم گرفت که مأموریت مواجهه با خطر “جنبش های جهادی سراسر جهان” و همچنین “پرونده هسته ای ایران” را به سرویس اطلاعات خارجی”موساد” محول کند و به این ترتیب موساد را مأمور جمع آوری اطلاعات جاسوسی از جنبش های جهادی و برنامه هسته ای ایران و همکاری با آژانس جاسوسی آمریکا(سیا) در این زمینه نمود.
دوم: افزایش عملیات جمع آوری اطلاعات جاسوسی از کشورهای عربی به ویژه مصر و سوریه. ممکن است رژیم صهیونیستی جمع آوری اطلاعات جاسوسی از سوریه را این گونه توجیه کنند که با سوریه در وضعیت جنگی بسر می برد اما شنیدن توجیهات این رژیم در مورد جمع آوری اطلاعات از مصر که صاحب معاهده صلح با رژیم صهیونیستی، جالب خواهد بود.
ژنرال “یوسی کابروفیسر” که منصب ریاست بخش پژوهشهای شعبه اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستیی معروف به “أمان” را بر عهده داشت می گوید: “مصر در درجه نخست اهداف استراتژیک قرار دارد”.
وی اندکی پس از ترک منصب خود و بازگشت به زندگی غیرنظامی در مصاحبه با کانال۱۰ تلویزیون رژیم صهیونیستی در تاریخ ۲/۳/۲۰۰۶ گفت:” امضای معاهده کمپ دیوید چندان توجه اراییل به پیگیری جریانات مصر را تغییر نداد زیرا اطمینانی وجود ندارد که مصر پایبندی خود به این معاهده را ادامه دهد”.
اما برخی مسئولان ارشد رژیم صهیونیستی در اظهارات خود پیرامون مصر کمتر جانب احتیاط را رعایت می کنند. “اویگدور لیبرمن” نائب نخست وزیر رژیم صهیونیستی و مسئول امور استراتژیک حکومت در سخنانی در نشست نمایندگان حزب”اسراییل بیتنا”(اسراییل، خانه ما) در کنیست در تاریخ ۱۲/۱/۲۰۰۷ می گوید:” باید هوشیار باشیم که در هنگام نگهبانی خوابمان نبرد، معاهده صلح با مصر به منزله بیمه عمر نیست، ما باید نهایت احتیاط را داشته باشیم، باید سعی کنیم مصر از سیستم های سلاحی که می تواند تهدید استراتژیک برای ما باشد، دور بماند”.
همین گفته های “کابروفسیر” و” لیبرمن” برای درک تلاش های سازمانهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و بویژه موساد برای کارگذاری مزدوران در مصر با هدف جمع آوری اطلاعات جاسوسی، کافی است و آخرین فردی که به این اتهام دستگیر شد مهندسی بود که در مرکز انرژی اتمی مصر فعالیت می کرد و به اتهام ارتباط با سرویسهای جاسوسی رژیم صهیونیستی دستگیر شد. با وجود اینکه رژیم صهیونیستی رسما هر گونه رابطه با این مهندس را رد کرد اما “ایتان هابر” رئیس دفتر نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی(اسحاق رابین) و تحلیلگر برجسته روزنامه صهیونیستیی کثیر الإنتشار “یدیعوت آحارنوت” که چندین کتاب در مورد سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی تألیف کرده است، در تفسیر این خبر طی مصاحبه با کانال ۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در تاریخ ۱۸/۴/۲۰۰۷ می گوید:”تأسیس سرویس های اطلاعاتی بر فرضیه کارگذاشتن مزدور در تمامی نهادهای مهم جهان عرب برای بدست آوردن اطلاعاتی است که می توان بر اساس آن تصمیمات مناسب سیاسی و نظامی اتخاذ کرد و جمع آوری اطلاعات از کشورهای عربی بر عهده سرویس”موساد” و”أمان” است”.
سوم: ادامه اقدمات علیه جنبش های مقاومت فلسطین زیرا که آن ها به علت نزدکی به عمق رژیم صهیونیستی از اهداف پر اهمیت اطلاعاتی به حساب می آیند. جمع آوری اطلاعات در این زمینه را سرویس اطلاعات داخلی معروف به “شاباک” بر عهده دارد که به طور عملی در عملیات تعقیب مبارزان فلسطینی مشارکت می کند.
*جمع آوری اطلاعات از منابع انسانی و الکترونیکی
رهبران سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در مورد برتری جمع آوری اطلاعات جاسوسی در مورد جهان عرب توسط منابع انسانی و یا از طریق کارگذاری مزدوران عرب در کشورهای عربی مورد هدف، هیچ اختلاف نظری ندارد. “آوی دیختر” وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی که در گذشته سمت ریاست سرویس “شاباک” را بر عهده داشت، می گوید: اطلاعاتی که از طریق نیروی انسانی بدست می آید، غالبا مطمئن تر از اطلاعاتی است که از طریق وسائل الکترونیکی از قبیل دستگاههای شنود و ماهواره های بدست می آید.
وی همچنین تأکید می کند که برخی اطلاعات حیاتی را جز از طریق منابع انسانی نمی توان بدست آورد. از اینرو از دیدگاه “دیختر” و همه رهبران سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی، این رژیم خواستار افزایش سرمایه گذاری در زمینه جذب بیشتر منابع انسانی در داخل اراضی فلسطین و در کشورهای عربی برای دستیابی به اطلاعات حیاتی است. “دانی یاتوم” رئیس اسبق موساد ابزار کار آژانسهای اطلاعاتی آمریکا که اغلب در جمع آوری اطلاعات جاسوسی به وسایل الکترونیکی تکیه می کنند، را به تمسخر می گیرد و می گوید که “یکی از دلایلی که مأموریت آمریکا در عراق و افغانستان را دشوار کرده است، همین است”.
*شرایط مساعد برای جذب مزدور
“یعکوف بیری” صاحب کتاب”آنکه برای کشتن تو می آید” می گوید که “عملیات جذب مزدوران به طور اساسی بر توانائی های ابتکاری مأموران جذب مزدور و توان توسعه وظایف آن ها متناسب با سنگینی مسئولیتشان بستگی دارد”. وی از عملیات جذب مزدور به عنوان” جنگ عقلها” یاد می کند. اما از نوشته های “بیری” و “یهودا جیل” که از موفق ترین افسران موساد در جذب مزدوران عرب به حساب می آید و همچنین “ابراهام حزان” از رهبران “شاباک” و دیگر کسانی که سمتهای برجسته در سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بر عهده داشته اند، چنین بر می آید که عملیات جذب مزدور بر شرایط زیر متکی است:
۱- طرف پیروز بر طرف شکست خورده نفوذ می کند: در صورت بروز درگیری بین دو رژیم، هر یک از این رژیم ها می تواند بر دیگری نفوذ کند و این یک اصل مسلم است همچنان که تاریخ درگیری ها نیز دلالت بر آن دارد. “رافی ایتان” رئیس سابق بخش جذب مزدوران در موساد می گوید: “در صورتی که یکی از طرفین بر دیگری پیروز شود شهروندان طرف شکست خورده خود را آماده همکاری با طرف پیروز نشان می دهد”. بنا به گفته “بیری” اگر درگیری به موفقیت یک طرف در اشغال سرزمین طرف دیگر بیآنجامد این موقعیت”شرایط بی نظیر” برای جذب مزدور خواهد بود.
“یگال سیرنا” نویسنده و پژوهشگرصهیونیست می گوید: “موشه دایان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی پس از جنگ شش روزه تأکید کرد که آمادگی فلسطینیان برای همکاری با سازمان اطلاعات اسراییل، شرط اساسی برای زندگی”راحت” آنان پس از اشغال است”. “سیرنا” از “دایان” نقل می کند که” هر فلسطینی که خواهان گرفتن مجوز برای یک پروژه اقتصادی، مجوز کار یا معالجه در اسراییل است و یا تمایل به سفر خارجی دارد باید آمادگی خود را برای همکاری با ما اعلام کند”.
۲-نیازهای مادی، اقتصادی و عاطفی: به گفته “جیل” این نیازها نقاط ضعفی را ایجاد می کنند که سرویسهای اطلاعاتی می توانند از آن برای جذب مزدور بهره برداری کنند.
۳-ضعف احساس وابستگی ملی: “شفطای شفیت” رئیس سابق موساد، آمادگی بخش هائی از جهان عرب برای همکاری با رژیم صهیونیستی را بی ارتباط با وجود رژیمهای سرکوبگر در جهان عربی نمی داند. وی در گفتگو با تلویزیون رژیم صهیونیستی در تاریخ۲۲/۵/۲۰۰۴ می گوید: “وجود رژیم های خودکامه و سرکوبگر در جهان عرب یکی از عوامل مهم در کاهش احساس وابستگی ملی است و این امری است که باعث می شود برخی شهروندان عرب در اعتراض به خودکامگی های رژیم کشورشان برای همکاری با رژیم صهیونیستی اعلام آمادگی کنند”.
۴-ضعف سطح آموزش و فقدان اعتماد به نفس: با وجود موفقیت سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در جذب اشخاص در تمامی سطوح تحصیلی اما باز هم رهبران این سرویس ها معتقدند که هرچه سطح تحصیلات و آموزش فرد بالاتر باشد جذب آن دشوارتر است. از دیدگاه این رهبران، اعتماد به نفس نیز عنصر مهمی در پذیرش یا عدم پذیرش همکاری با رژیم صهیونیستی به حساب می آید.
رادیو رژیم صهیونیستی در تاریخ ۱۴/۴/۲۰۰۳ به نقل از یکی از افسران “شاباک” گفت: ” یکی از روزها یک جوان فلسطینی در یکی از اردوگاههای آوارگان در کرانه باختری را فراخواندم و پس از صحبت با وی در مورد امور شخصی به او پیشنهاد همکاری با اطلاعات اسراییل را دادم اما جوان فلسطینی نپذیرفت و من نیز مجبور شدم چندین عکس غیر اخلاقی از وی را به همراه یک دختر جوان مونتاژ و به آن جوان نشان دهم و تهدید کردم در صورتی که با ما همکاری نکنی این عکسها را برای خانواده دختر می فرستم و آنها نیز تو را خواهند کشت”.
این افسر رژیم صهیونیستیی در ادامه می گوید: “با دیدن عکس العمل این جوان کاملا شوکه شدم. او با خونسردی لبخندی زد و گفت بسیار خوب لازم نیست تو این کار بکنی، حتی اگر عکس های بیشتری نیز چاپ کنی من خودم آنها را بر روی در و دیوار خیابانهای اردوگاه نصب می کنم”. افسر صهیونیست می گوید: “داشتم دیوانه می شدم که تلاش های من که تا کنون دهها جوان فلسطینی را جذب کرده بودم، این بار با شکست مواجه شد، او می دانست که من در حقیقت قصد ارسال عکس ها را ندارم. او را از دفترم بیرون انداختم، ولی واقعا برای او احترام قائلم”. این افسر صهیونیست سپس اشاره می کند که آن جوان فلسطینی فرد متدینی بود و در جریان انتفاضه نخست مقاومت کرد و سرانجام در یکی از عملیات به شهادت رسید.
۵-ضعف یا قدرت بازدارندگی دینی: “دیختر” و دیگران معقتدند که عامل بازدارندگی دینی در نزد اعراب و فلسطینیان سپر محافظی است که آمادگی را آنان برای همکاری با سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی کاهش می دهد. “دیختر” نمونه می آورد و می گوید: “زمانی که مسئول جذب مزدور در منطقه شمال نوار غزه بودم یک جوان فلسطینی را فراخواندم و بعد از بده و بستان دیدم که جوان آماده همکاری است. ناگهان صدای اذان در مساجد منطقه به صدا درآمد و ناگهان جوان فلسطینی با ترس و لرز فریاد زد: ای پست فطرت، هرگز به خداوند و وطنم خیانت نخواهم کرد”.
*موساد و مکانیزم جذب تدریجی(مکش) مزدوران
موساد که به طور مستقیم به جاسوسی علیه کشورهای عربی مبادرت می کند به راحتی نمی تواند با شهروندان عرب ارتباط برقرار نماید، برخلاف “شاباک” که مسئول جذب مزدور در میان فلسطینیان است که در مقایسه با کار” موساد” ساده تر است. از آنجائی که موساد قادر نیست مستقیما در جهان عرب به جذب مزدور بپردازد لذا سعی می کند افراد مورد نظر را به خارج از بلاد عربی بکشاند تا بدین ترتیب آنان را به شیوه های مختلف جذب همکاری با خود کند. “شفتای شفیط” از این عمل موساد به عنوان مکانیزم”مکش مزدور” یاد می کند که به اشکال مختلف بر حسب شرایط صورت می گیرد:
۱-برخی شهروندان عرب خود بنا به دلایلی از قبیل مشکلات مالی، اجتماعی و یا به انگیزه انتقام از کشورشان به سفارت های رژیم صهیونیستی مراجعه و اعلام آمادگی برای خدمات جاسوسی می کنند. چنانکه از اعترافات برخی مزدوران که در کشورهای عربی از جمله مصر دستگیر شده اند، بر می آید که خود این افراد به موساد پیشنهاد همکاری داده اند. اهمیت این نوع از مزدوران در آن است که برخی از آنان با علم به داشتن اطلاعات پیشنهاد همکاری می دهد و طبیعتا این کار برای جذب مزدور ساده تر است.
۲-تلاش برای جذب شهروندان عربی که برای تحصیل و یا کار به خارج سفر می کنند که از نقاط ضعف و مشکلات آنان بهره برداری می کنند و در نهایت در چنگال موساد گرفتار می شوند. مانند اتفاقی که برای “عدنان یاسین” کارمند دفتر “حکم بعلاوی” عضو کمیته مرکزی جنبش فتح و مسئول امنیتی مقر رهبری سازمان آزادی بخش فلسطین در تونس، افتاد. در اوایل دهه هشتاد، زمانی که “یاسین” برای معالجه به فرانسه رفت و با مشکلات مالی مواجه شد عناصر موساد به وی پینشهاد همکاری در مقابل حمایت مالی نمودند. وی نیز اطلاعات مهمی از رهبری “سازمان آزادی بخش” در اختیار موساد قرار داد و همین اطلاعات باعث شد که حکومت “رابین” پیش از ورود به روند “اوسلو” اطمینان حاصل کند که سازمان آزادی بخش حاضر است هر پیشنهادی را بپذیرد.
“یاسین” بنابه دستورات موساد به محمود عباس(ابومازن) دبیر کل وقت کمیته اجرائی سازمان آزادی بخش فلسطین در تونس و رئیس کنونی تشکیلات خودگردان فلسطین، چراغ رومیزی گرانبهائی را اهدا کرد که در آن دستگاه شنودی جاسازی شده بود. رژیم صهیونیستی ازاین طریق توانست از آنچه در دفتر “ابومازن” قبل و در جریان مذاکرات محرمانه در مورد توافقنامه “اوسلو” اتفاق می افتاد، مطلع شود. “عوزی عراد” که در آن زمان منصب مدیر بخش پژوهش های” موساد” را بر عهده داشت، می گوید:” اطلاعاتی که یاسین در اختیار ما قرار داد تأثیر واقعا بسزائی داشت، دایره تصمیم گیری اسراییل از طریق این اطلاعات دریافت که رهبران سازمان آزادی بخش در نهایت آمادگی برای سازش هستند”.
۳- شناسائی هویت اشخاص در جهان عرب و تلاش برای جذب مستقیم آنان بدلیل موقعیت حساسشان از قبیل کار در نهادهای امنیتی، سیاسی و یا تأسیسات استراتژیک: در این مواقع موساد اقدام به اعزام مستقیم افرادی برای برقراری ارتباط با آنان می کنند که در این مواقع استفاده از عنصر زن بسیار اساسی است. داستان “منیر دفه” خلبان ارتش عراق در اوایل دهه هفتاد نمونه زنده این مورد است. موساد برای دستیابی به اطلاعاتی از نیروی هوائی عراق و بویژه هواپیمای”میگ ۲۹″ که جدیدترین تولیدات صنایع جنگی “اتحاد جماهیر شوروی” بود، اهتمام داشت.
رژیم صهیونیستی سعی داشت این هواپیما را به آمریکا بفرستد تا تکنولوژی بکار رفته در آن را مورد مطالعه و شناسائی قرار دهند و به این ترتیب جایگاه تل آویو را نزد دولت آمریکا تقویت کند. موساد یکی از زیباترین زنان مزدور خود را تحت عنوان گردشگر ثروتمند به عراق فرستاد. وی در یکی جشن های مجلل به” دفه” نزدیک شده و او را مجذوب خود کرد. “دفه” به او پیشنهاد برقراری ارتباط نامشروع کرد و او نیز بلافاصله پذیرفت اما گفت که این کار بهتر است در خارج از عراق صورت گیرد.
به این ترتیب “دفه” همراه او به پاریس سفر کرد و تصاویری از او در حین انجام عمل غیر اخلاقی گرفته شد و پس از آن وی با همکاری با موساد موافقت کرد. “دفه” از فرانسه به تل آویو رفت، اولین پرداخت مالی به حساب وی در یکی از بانکهای سوئیس واریز شد، پس از آن خانواده وی به کمک عناصر موساد از عراق به پاریس و از آنجا به فلسطین اشغالی انتقال داده شدند و در مقابل آن “دفه” با هواپیمای میگ خود به فلسطین اشغالی فرار کرد و در آنجا مورد استقبال “مائیر عمیت” رئیس وقت موساد قرار گرفت و شناسنامه اسراییلی به وی و خانواده اش اعطا گردید. جزئیات این داستان در کتاب”امرای موساد” تلیف “یوسی میلمان” و “رفیف دان” آمده است.
۴-انتشار آگهی ها در روزنامه و یا سایتهای اینترنتی با نام شرکت های تقلبی و تبلیغ فرصت های شغلی برای افراد جویای کار و یا کارشناسان زمینه های مشخص، که معمولا مقر این شرکتها پایتخت کشورهائی است که موساد به راحتی می تواند در آنها فعالیت کند. از جمله این کشورها قبرس و کشورهای جنوب شرقی آسیاست. در برخی موارد ممکن است “موساد” حتی پایگاه های حساس کشور مورد هدف را نشانه رود که در این میان داستان دانشمند انرژی اتمی مصر نمونه ای از این قبیل است.
۵-استفاده از شبکه اینترنت: “موساد” به اشکال مختلف از امکانات اینترنت برای جذب جوانان عرب استفاده می کند. دکتر “خضر عباس” پژوهشگر و کارشناس امنیتی فلسطین در کتاب خود تحت عنوان”مزدوران در سایه اشغالگری رژیم صهیونیستی” می نویسد: “موساد چندین سایت از تصاویر دختران را برای عرضه به جوانان فلسطینی افتتاح کرده است که جوان عرب با مراجعه به این سایت ها با دختران زیبا آشنا می شود و به وی مکان آنان در هر جای دنیا برای دیدار و ملاقات نشان داده می شود و دختر زیبا به این جوان عرب پیشنهاد می دهد که هزینه سفرش را پرداخت می کند، برخی از این جوانان نیز این پیشنهادات را قبول می کنند و یک مرتبه خود را در دام موساد می یابند.
عناصر موساد برای بدست آوردن تعداد کثیری از آدرس پست های الکترونیکی جوانان عرب حریص هستند و به همین منظور از برنامه مسنجر برای گفت و گو(چت کردن) استفاده می کنند و در اغلب مواقع برای به دام انداختن طعمه ، خود را در شخصیت یک دختر جلوه می دهند”. اهمیت شبکه اینترنت در آن است که عناصر موساد می توانند با جوانان عرب در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند. در مورد دیگر کشورهائی که از اهداف جاسوسی موساد به شمار می آیند مانند ایران وضعیت به همین منوال است.
“شاباک” و مکانیزم سنتی جذب مزدور
از زمان اشغال کرانه باختری و نوار غزه از سوی رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۶۷، این رژیم بر تمامی جنبه های زندگی فلسطینیان حاکم است، گرفتن مجوز کار، معالجه، جواز سفر به خارج برای ادامه تحصیل یا هر هدف دیگر بستگی به موافقت مسئولان رژیم صهیونیستیی دارد. از سال ۱۹۶۷ تا زمان تأسیس تشکیلات خودگردان در سال ۱۹۹۴، رژیم صهیونیستی مسئول مستقیم جذب دهها هزار فلسطینی در بخشهای آموزش، بهداشت و خدمات بود از این رو حتی لحظه ای از استفاده از این نفوذ خود برای اعمال فشار به آنان با هدف همکاری با سازمان اطلاعاتی “شاباک”، کوتاهی نکرد. درست است که تلاش های آنان در بسیاری از موارد ناکام ماند اما برخی از سوژه ها به دلیل ضعف نفس در چنگال عناصر “موساد” افتادند و به ابزاری در دست دشمنانشان تبدیل شدند.
انحطاط اصول اخلاقی اشغالگران باعث شده بود که از ابزارهای پست و پلید برای جذب مزدوران فلسطینی استفاده کنند. آن گونه که معروف است “شاباک” از روابط غیراخلاقی و تصویربرداری از این حالات برای به دام انداختن جوانان فلسطینی بهره برداری می کند و آنان را در میان دو راهی انتخاب همکاری و یا رسوائی قرار می دهد.
بر اساس تحقیقات انجام شده از سوی دستگاههای امنیتی فلسطین و گروه های مقاومت فلسطینی، این شیوه “موساد” در جذب مزدور از شایعترین شیوه هاست. به عنوان مثال داستان”ن ج” یکی از عناصر امنیت ملی فلسطین را نقل می کنیم.
وی از خانواده ای بود که در منطقه مرکزی “نوار غزه” ساکن بودند و پس از ان که به همکاری با اطلاعات رژیم صهیونیستی اعتراف کرد در زندان تشکیلات خودگردان در غزه بازداشت شده است.
وی می گوید:” در سال ۲۰۰۰ به عضویت نهاد امنیت ملی فلسطین در آمدم. ریاست امنیت ملی نیز تصمیم گرفت مرا برای خدمت به منطقه بیت لحم در کرانه باختری اعزام کند، برای رفتن به آنجا باید جواز سفر دریافت می کردم. به دفتر ارتباط نظامی رژیم صهیونیستی در گذرگاه ایرز که در حد فاصل بین غزه و شمال فلسطین اشغالی واقع شده است، مراجعه کردم. سربازان مرا به داخل اتاق بزرگی بردند در آنجا جوانی با لباس شخصی منتظر من بود و گفت که من”کاپیتان جمی” از سازمان اطلاعات اسراییل هستم و به من پیشنهاد داد که “برای حفظ صلح از گزند جنبش های تندور طرفین” همکاری کنم، پاسخی به او ندادم.
او هم تلاش دیگری نکرد از دفتر خارج شدم. پس از آن یک سرباز زن آمد و مرا به آغوش گرفت و شروع به نوازش من کرد و رفت، بدنبال آن کاپیتان جمی قهقهه زنان وارد شد و عکسهائی را به من نشان داد که مرا با آن زن در وضعیت غیر اخلاقی نشان می داد. بعد هم با جدیت گفت: یا با ما همکاری می کنی و یا اینکه این عکس ها را منتشر می کنم، من هم بدون درنگ همکاری را پذیرفتم”.
این چنین شد که این جوان فلسطینی که حتی تحصیلات ابتدائی هم ندارد روانه یکی از زندانهای تاریک تشکیلات خودگردان شده است. وی اعتراف می کند که اطلاعات جاسوسی را بنا به دستورات”جمی” و پس از او، کاپیتان “مائیر” جمع آوری می کرده و حتی تا به این حد رسید که وی را مأمور ترور یکی از مبارزان فلسطینی در یکی از روستاهای جنوب “کرانه باختری” کردند اما بنا به دلیل وقوع یک حادثه غیرمنتظره فرد مورد هدف را در مکان تعیین شده پیدا نکرد و عملیات ناموفق ماند. نویسنده این گزارش می گوید که با تعداد زیادی از مزدورانی از این دست گفت و گو کردم و همه آنان تأکید می کردند که از طریق موارد غیراخلاقی وادار به همکاری شده اند و به کارهای گوناگون از جمله نفوذ به داخل گروه های مقاومت فلسطینی با هدف ناکام گذاشتن عملیات آنان اقدام کرده اند.
از اوایل دهه هفتاد جنبش ملی فلسطین پدیده ای تحت عنوان” گنجشک ها” را کشف کرد. بدین معنی که سازمان اطلاعات جاسوسی رژیم صهیونیستی برخی از مزدوران را بازداشت و آنان را در زندان ها مستقر می کرد تا اسرای مبارز فلسطینی را وادار به اعتراف کنند. روزنامه الشرق الأوسط به نقل از تعدادی از اسرا می نویسد که”گنجشک ها” نقش اساسی را در اعتراف گرفتن از اسرا بازی می کنند. در کنار همه این ها، مزدوران در پیشبرد طرح های شهرکسازی در کرانه باختری و یهودی سازی قدس نیز نقش اساسی را بازی کرده اند. سرویس اطلاعات عمومی فلسطین در طوال سالهای بین ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰ حمله وسیعی علیه دلالان فلسطینی که اسناد اراضی متعلق به فلسطینیان غایب و یا متوفی را جعل و به جمعیت های یهودی می فروختند، به راه انداخت. وجه مشترک همه این دلالان این بود که آنان مزدورانی بودند که با سرویس “شاباک” ارتباط داشتند.
از جمله نقشهای بارز مزدوران در پیشبرد طرحهای شهرکسازی، داستان”محمد مرقه” از روستای “سلوان” بود که روزنامه صهیونیستیی “هآارتس” مصاحبه ای با وی انجام داد و از نقش وی در همکاری با جمعیت”عطیرات کوهنیم” که در زمینه یهودی سازی قدس با استفاده از منازل و املاک فلسطینیان فعالیت می کند، پرده برداشت.
اما اهداف دیگری نیز وجود دارد که رژیم صهیونیستی از طریق جذب مزدور سعی در تحقق آن دارد که از جمله آن موارد زیر است:
۱-متزلزل کردن اعتماد داخلی فلسطینیان: “جدعون عیزرا” معاون سابق رئیس سرویس اطلاعات داخلی رژیم صهیونیستی”شاباک” می گوید:” صرف شناخت قدرت شاباک از سوی فلسطینیان در جذب مزدور، کافی است تا اعتماد داخلی و مقاومت فلسطین سست و متزلزل شود”. این در حالی است که “حاییم بن عامی” رئیس سابق بخش تحقیقات “شاباک” نیز می گوید که “موفقیت ما در نفوذ به به داخل سازمان های فلسطینی از طریق جذب مزدور، تأثیر بسزائی در ایجاد بی اعتمادی در میان عناصر مقاومت دارد”.
۲- تلاش برای تأثیرگذاری بر طرح های جامعه فلسطین متناسب با مصلحت رژیم صهیونیستی تا جائیکه مزدوران همواره تأثیر زیادی در ایجاد آشوب های داخلی در میان فلسطینیان دارند و گذشته از آن جنگ روانی است که رژیم صهیونیستی همواره علیه ملت فلسطین به راه می اندازد.
۳- جذب مزدور با هدف دور کردن جوانان فلسطینی از صفوف مقاومت.
*نویسنده: صالح النعامی -ترجمه:زیبا میرزاصالحی
ویرایش و تنظیم:خبرگزاری فارس