افراطیون چچنی مسئولیت انفجارهای مسکو را به عهده گرفتند

به گزارش خبرگزاری اهل‎‏بیت(ع) ـ ابنا ـ «دوکو عمروف» رهبر افراطیون جدایی طلب چچن در یک پیام ویدئویی گفت که دستور حملات روز دوشنبه مترو مسکو را شخصا صادر کرده است.

وی در نواری ویدیویی که در سایت www.kavkazcenter.com منتشر شده است اعلام کرد این حمله اقدامی برای گرفتن انتقام آن دسته از ساکنان چچنی و اینگوش بود که یازدهم فوریه به دست نیروهای روسیه در نزدیکی روستای “آرکتی” در “اینگوش” اعدام شدند. وی همچنین به روسیه هشدار داد منتظر حملات بیشتر باشد.

دوکو عمروف که خود را “امیر امارات قفقاز” می‌نامد و تحت تأثیر تعالیم خشن و ضداسلامی وهابیت قرار دارد، در پیام ویدئویی خود گفته است که حملات او در خاک روسیه ادامه خواهد یافت. وی در پیام خود خطاب به شهروندان روسیه گفت: «جنگ به محله های شما خواهد آمد… و آن را در زیر پوست خود حس خواهید کرد.»

در حالی که مسئولان امنیتی روسیه پیش‌تر گفته بودند بر این باورند حملات صورت گرفته به وسیله افراطیون منطقه قفقاز (آذربایجان و ارمنستان) صورت گرفته است، عمروف ادعا کرد که این نوار ویدئویی روز دوشنبه و تنها ساعاتی پس از انفجار مترو ضبط شده است.

«ولادیمیر پوتین» نخست وزیر روسیه از نیروهای امنیتی این کشور خواسته است افراد شرکت کننده در حملات روز دوشنبه را از داخل “فاضلاب این شهر به بیرون بکشند.”

انفجارهای دوشنبه در متروی مسکو، تا کنون منجر به کشته شدن ۳۹ نفر و زخمی شدن تعدادی از شهروندان روسیه شده است.

همچنین دو انفجار انتحاری دیگر روز گذشته (چهارشنبه) در جنوب روسیه موجب کشته شدن ۱۲ نفر از جمله ۹ مامور پلیس شد.

استقلال‏خواهی تاریخی

استقلال‏طلبی چچن یک ریشه تاریخی دارد که به قرن نوزدهم و پس از اشغال این سرزمین توسط روسیه تزاری بازمی گردد.

دوران استالینی

«ژوزف استالین» دیکتاتور شوروی در جنگ جهانی دوم کلیه ساکنان جمهوری چچن و همسایگان اینگوش آنها را از سرزمین آبا اجدادی به استپ های سرد و بی آب و علف آسیای مرکزی تبعید کرد.

در جریان این تبعید ۱۳ ساله که تا مرگ استالین دوام داشت ، اغلب آنها جان خود را از دست دادند و پس از مرگ استالین دولت وقت شوروی وقتی اجازه بازگشت آنها را به زادگاهشان داد ، تعداد اندکی از آنها دوباره توانستند کوه های سرسبز وطنشان را به چشم ببینند.

جنگ‏ خونبار اول

۱۱ دسامبر سال ۱۹۹۴ میلادی ۳ لشکر زرهی روسیه به سوی شهر «گروزنی» مرکز جمهوری چچن هجوم بردند. این آغاز یک جنگ خونبار و غیربشری بود که گاهی جنگ کلاسیک بود؛ گهگاه برای مدتی متوقف می‏شد؛ چندی به جنگ چریکی تبدیل گردید؛ و گاهی جنبه تروریستی یافت.

«جوهر دودایف» ژنرال سابق شوروی که در سال ۱۹۹۱ میلادی استقلال جمهوری چچن را اعلام کرده بود، در سال ۱۹۹۴ رئیس جمهور چچن بود و «بوریس یلتسین» قدرت را در کرملین در دست داشت. در این حال، چچن به یک معضل برای مسکو تبدیل شده بود و یلتسین به جای پیش گرفتن راه مذاکره تصور کرد با “یک جنگ کوچک پیروزمندانه” موقعیتش را در مقابل مخالفان تحکیم می‏کند. لذا در دسامبر سال ۱۹۹۴ روس‏ها ارتش خود را وارد چچن کردند.

از آن روز تاکنون، دو جنگ خونبار در چچن رخ دادند که جنگ دوم علی رغم کشته شدن رهبران اصلی جدایی طلبان چچن به صورت چریکی و تروریستی پراکنده ادامه دارد و حتی هر از چند گاه جمهوری‏های مجاور آن نیز دستخوش حملات خشونت بار می‏شوند.

در جنگ نخست چچن که با بی تدبیری یلتسین آغاز شد و مدت ۲۰ ماه از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ ادامه داشت حدود ۸۰ هزار غیرنظامی کشته شدند؛ شهر گروزنی به یک ویرانه تبدیل شد؛ سرزمین ویران شده چچن به صورت دو فاکتو استقلال یافت؛ و «اصلان مسخادوف» پس از کشته شدن جوهر دودایف به ریاست جمهوری رسید.

جنگ‏ خونبار دوم

در سال ۱۹۹۹ میلادی «ولادیمیر پوتین» که در آن زمان نخست وزیر روسیه بود پس از یک موج حملات مشکوک که به چچنی‏ها نسبت داده شد ـ اما زمزمه هایی در مورد دست داشتن سرویس امنیتی فدرال روسیه در این حملات شنیده می‏شد ـ بار دیگر تانک‏های ارتش کرملین را به ویرانه های جمهوری جدایی طلب چچن اعزام کرد.

جنگ دوم چچن آغاز شد تا یک نسل کامل از جوانان چچن، تنها شاهد مرگ و رنج والدین، کودکان، برادران و خواهران خود باشند. نیروهای روسی نیز متحمل تلفات زیادی شدند.

جمهوری چچن به زانو درآمد و به کشوری بدون امید و بدون آینده تبدیل شد. ارتش روسیه کماکان در این جمهوری جدایی طلب که به یک سرزمین «ناکجاآباد» تبدیل گردیده حضور دارد ، حضوری که به نظر می رسد پایان نخواهد داشت.

چه کسانی سود بردند؟

اما در این میان، دو گروه هم از این جنگ خونین و ضد بشری سود بردند: «گروه های افراطی چچن» از این جنگ برای پیشرفت مقاصد خود استفاده کرده و «مقامات فاسد و باندهای مافیایی روسیه» از بودجه هنگفت نظامی و بدون نظارت جیب‏های خود را پر کردند.

اندیشه‏های وهابی

گروه‏های افراطی چچن، اگرچه نام اسلامی را بر خود نهاده‏اند و از نمادهای دینی _ مانند لفظ جلاله الله و نیز محاسن بلند ـ بهره می‏برند، اما همانند تروریست‏های منطقه آسیای مرکزی و شبهه قاره، سخت تحت تأثیر تعالیم ضد اسلامی وهابیت قرار دارند.

ریشه این تعالیم به دوران جنگ افغانستان و اتحاد جماهیر شوروی برمی‏گردد. نفوذ سرویس‏های جاسوس جهانی و منطقه‏ای ـ نظیر CIA و ISI  ـ نیز بسیار پررنگ است.

محکومیت به وسیله روحانی عالی شیعه

 مرجع عالی شیعیان در لبنان اعلام کرد که انفجارهای مسکو اقدامی وحشیانه است که اسلام آنرا محکوم می‌کند.

«علامه سید محمد حسین فضل‌الله»” گفت که انفجارهای تروریستی دیروز در ایستگاه مترو مسکو یک اقدامی وحشیانه و خلاف معیارهای شریعت و انسانیت است و اسلام آن را محکوم می‌کند. وی افزود: هدف قرار دادن شهروندان بی‌گناه در نیویورک و در مسکو، افغانستان و عراق هیچ تفاوتی ندارد و همه اینها تجاوز آشکار به نفس انسان است که خداوند متعال صرف نظر از هویت ملی، دینی و نژادی افراد جز در مواردی که به حق باشد، آنرا حرام کرده است.