ولى در روایات متعددى این مرد عالم به نام (خضر) معرفى شده است،[۲] از بعضى روایات استفاده مىشود که اسم اصلى او نام اصلیش “تالیا بن ملکان بن عابر بن ارفخشد بن سام بن نوح” بوده،[۳] و خضر لقب او است؛[۴] زیرا هر کجا قدم می گذاشت زمین از قدوم او سرسبز مىشده است.[۵]
[۱] کهف، ۶۵، «عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِنا، وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً».
[۲] علامه مجلسی، بحارالأنوار، ترجمه محمد باقر کمره ای، ج ۸، ص۲۱۷، انتشارات دارالکتب اسلامیه، چاپ اول، تهران،۱۳۵۱ش.
[۳] نک: ترجمه المیزان، ج ۱۳، ص ۵۸۴.
[۴] علامه حلی، الفین، ترجمه وجدانی، ص ۱۰۰۹، ناشر سعدی و محمودی، تهران، چاپ اول.
[۵] بحارالأنوار، ج ۸، ص ۲۰۲ .