«مالک اشتر» است.مالک اشتر مردی شجاع،رئیس قبیله، و از بزرگان شیعه و سخت دوستدار امیر مؤمنان و یاور او بود.مالک پس از رحلت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله برای نبرد با سپاه رومیان که به مبارزه با اسلام برخاسته بودند وارد سپاه اسلام شد و همراه با آنها در یکی از نواحی شام به نام «یرموک» با دشمن به نبرد پرداخت، در آنجا بود که شایستگی خود را آشکار ساخت. پس از به خلافت رسیدن حضرت علی علیه السّلام نخستین کسی که با حضرت بیعت کرد، «مالک اشتر» بود. امام علی علیه السّلام درباره او می فرماید:
«او از شمشیرهای خداست، نه کند می شود و نه ضربتش بی اثر می ماند»
و در جای دیگر می فرماید: «مالک اشتر برای من همانگوته بود که من برای رسول خدا بودم.»
مالک اشتر از طرف امام علی به عنوان فرماندار مصر به آن سرزمین روانه شد. امّا قبل از اینکه به مصر برسد، در میانه راه به وسیله مأموران معاویه که از رسیدن او به مصر وحشت داشتند، مسموم شد و به شهادت رسید
(«دانستنیهای نهج البلاغه»، ص ۱۶۸)