۲. تهدیدها زیاد بشود بعد ما بخواهیم پیرو بیانات مقام معظم رهبری به دشمن سیلی بزنیم یکدفعه سیلی کمانه بکند قایم بخورد توی گوش خودمان. کی بود کی نبود، هیچی، خواستیم مهمات جابجا کنیم اینجوری شد.
۳. البته ما که اصلاً سلاح هستهای نداریم ولی دوتا خمپاره خواستیم جابهجا کنیم اینجوری شد، موشک هستهای میخواستیم جابهجا کنیم چه جوری میشد؟
۴. ظاهراً ما مجبوریم در صورت وقوع جنگ مهمات را از همان جائی که قرار دارند شلیک کنیم چون اگر بخواهیم مهمات را جابجا کنیم دیگر کارش به شلیک نمیکشد.
۵. مهمات را فقط خواستیم جابجا کنیم ۱۵ نفر از خودمان کشته شدند، میخواستیم شلیک کنیم چندتا شهید میدادیم؟ شلیک میکردیم چندتا مفقود الاثر میدادیم؟
دلائل خوشحالی ما:
۱. ما اصلاً احتیاج به جنگ با جائی نداریم. همین که هشت نفر را بفرستیم مهمات جابهجا بکنند کار کره زمین تمام است.
۲. از آنجا که ما در تمام خاورمیانه زاغه مهمات داریم ظرف دو دقیقه خاورمیانه را آتش میزنیم. خیال کردی جابجائی مهمات در خاورمیانه کاری دارد؟
۳. حالا فهمیدم چرا تمام سلاحهای ما دوربرد است. چونکه بشود آنرا از همان جائی که هست شلیک کرد احتیاج به جابجائی نداشته باشد.
۴. دشمن دست به ما نمیتواند بزند. چون اگر ما بخواهیم فرار کنیم مجبوریم مهماتمان را جابجا کنیم همه جا منفجر میشود.
۵. من جای دشمن بودم الآن به شلوار خودم پلیدی کرده بودم: مهماتمان را فقط «جابهجا» کردیم تمام تهران لرزید، اگر شلیک میکردیم تا کجاها میلرزید؟!