بعضی وقت ها از بس که اوضاع بر وفق مراد نیست، خودمان را با چیزهایی پیش پا افتاده مقایسه می کنیم و ناراحتیم که چرا حداقل مثل آن ها نشدیم. مثلا می گوییم قبض برق هم نشدیم،تا چند نفر از ما بترسن و … .
نمونه هایی از این دست را که در زیر آمده بخوانید:
– ویرگول هم نشدیم هر کی بهمون رسید مکث کنه!
– قره قوروتم نشدیم دهن همه رو آب بندازیم!
– موبایل هم نشدیم، روزی هزار بار نگامون کنن!
– پایان نامه هم نشدیم ازمون دفاع کنن!
– آهنگ هم نشدیم، دو نفر بهمون گوش کنن!
– مانیتور هم نشدیم ازمون چشم برندارن!
– ته دیگ هم نشدیم که واسه رسیدن بهمون کلی صبر و سعی و تلاش کنن!
– خودکار هم نشدیم که علم و دانش به دست خودمون نوشته بشه!
– کیبورد هم نشدیم ملّت به بهانه ی تایپ، یه دستی، به سر و کله مون بکشن!
– صندلی هم نشدیم چهار نفر بهمون تکیه کنن!
– بزم نشدیم یه علفی، چیزی به دهنمون شیرین بیاد!
– آفساید که خوبه، یه خطای ساده هم نشدیم قدِ یه کارت زرد ازمون حساب ببرن!
– لواشکم نشدیم که یکی برامون ضعف کنه!
– فرزند آخرم نشدیم که هر چی خواستیم مامان بابامون برامون بخرن!
– نون هم نشدیم یکی از روی زمین ورداره بوسمون کنه!
– نوزادم نشدیم یکی بغلمون کنه!
– شریعتی هم نشدیم هر چی جملات قصاره نسبت بدن به ما!
– ای کی یو سان هم نشدیم آب دهن بمالیم کف کلمون، همه چی حل شه!
– چاقو هم نشدیم تا حداقل اینجوری بتونیم تو دل کسی بریم!
– کتابم نشدیم حداقل دوست مهربان بشیم!
– توپ فوتبالم نشدیم ۲۲ نفر به خاطرمون خودکشی کنن!
– بوم نقاشی هم نشدیم یکی بیاد رومون ۴ تا درخت و ۲ تا دونه پرنده بکشه، قیمتی بشیم واسه خریدن مون سر و دست بشکونن!
– گلدونم نشدیم یکی یه گل بهمون بده!
– کبری هم نشدیم تصمیم هامون رو تو کتاب ها بنویسن!