شاید کمی دیــر باشد ، اما ! در هفتــــه ی دفاع مقـــدس ،
پیامکی به اصطلاح “خنــــده دار” از طرف ِ دوستانم که بعضـیـا” بسیجی هم هستند ،
به من رسید با ایــن عنوان کـــه :
اگر جنگ شـــروع شود و قرار باشد خانم هـــا به جبهه بروند :
” کتـــــــــــی” اون دشمن رو تیربارون کن.
ـــ نه! خوشکله.. حیفه.. دلم نمیآد.
” مهســــــا ” اون تفنگارو پُر کن.
ـــ باشه… وایسا ، بذار موهامو ببندم.
” نیلــــو ” خشابارو بیار..
ـــ اَه.. نمیتونم.. یه سوسک داره روشون راه میره.
” ســـــوسن ” هفت تیرا رو پُر کن.
ـــ آخ .. دیدی چی شد ؟! ناخونم شکست.
” نـــــازی ” فردا میخوایم بریم خط .
ـــ واااااااااای … حالا چی بپوشم؟… ( اینجاست که دشمن ، منهدم میشه از خنده!! )
و امـــا !
در قامت ِ یـک بانوی ِ رزمنــــده ی سایبری میخواهم از سنگــر ِ خــودم و ۷ هزار شهیـــده
در دفاع مقدس ، دفاع کنم و بگـــویم : کـه در عــرصه ی کار زار ،
الگـــوی مـــن ، ” شهیـــده مــــریم فرهانیان ” و “شهیـده نسیـــرین افضل” است ،
که در خــاکریزهای دفاع مقـــدس ،
نه فکر رنگ لباسشان بــودند و نه شکستن ناخن شان…
آری ! دشمـــــن بداند :
با طــرح ایـــن نوع پیامک هـــا نمیتوانـــد ، نقــش بانوان را در عرصه دفاع مقــدس
کمــرنگ کنـــد و انگیــزه ی جهاد را از من بگیــــــــــــرد چــرا کـــه :
وقتــــش که برســد ،
چادرم را بــه کمــر میبنــدم و پابه پای مــردان میهنـــم ، از اسلام و سرزمینـــم ،
دفاع خـــواهم کرد.