نگاهی به «هدی»؛GPS ناشناخته ایرانی+عکس
از سال ۱۹۷۴ تلاش های اولیه برای ساخت سامانه موقعیت یابی جهانی(GPS) در ارتش آمریکا آغاز شده و تا سال ۱۹۹۳ به ظرفیت کامل رسید. پس از آن این سامانه در اختیار هم پیمانان آمریکا و به مرور در اختیار کاربران غیرنظامی و سایر کشورها قرار گرفت.
امروزه بسیاری از کشورها حتی کشورهای در حال مقابله با آمریکا از این سامانه استفاده می کنند اما خود نیز برای عدم اتکا به این کشور برای ایجاد سامانه های موقعیت یابی تلاش می کنند. سامانه موقعیت یابی جهانی روسیه با نام گلوناس و نمونه اروپایی با نام گالیله از آن جمله است.
مشکل دیگر GPS به جز تعلق آن به یک کشور خاص تأخیر زمانی و وجود خطا با مقادیر مختلف با توجه به کیفیت خدمات ارائه شده است. در واقع با توجه به دسترسی به گیرنده هایی با سطح پیشرفته فناوری یا با سطح دسترسی به اطلاعات دقیقتر این مشکلات کمتر است. از اینرو کشورهای مختلف برای رفع این مشکل دست به ساخت سامانه های پشتیبانی جی-پی-اس به خصوص در زمینه افزایش دقت نموده اند. همچنین سامانه های موقعیت یابی محلی یا LPS نیز توسعه یافته اند تا در صورت قطع خدمات جی-پی-اس(یا نمونه های روسی و اروپایی آن) کار موقعیت یابی انجام شود.
در کشورمان ایران نیز برای کاهش خطای سامانه جی-پی-اس، سامانه ملی «هدی» و برای داشتن یک سامانه موقعیت یابی بومی به گفته وزیر محترم دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، LPS در حال توسعه است.
سامانه ملی هدی در سه حوزه زمینی، دریایی و هوایی فعالیت می کند. در سال ۱۳۸۹ اولین مرحله از آن تحت عنوان سامانه ملی هدی در خشکی به بهره برداری رسید. هدف از اجرای این مرحله تولید تصحیحات آنی برای کاربران GPS در سطح خشکی بوده بطوری که قادر به موقعیت یابی دقیق لحظه ای با دقت تضمین شده باشند.
در نتیجه ساخت سامانه هدی ضمن خدمات دهی به تعداد بسیار زیادی کاربر، دقت مکانیابی به صورت آنی تا شعاع ۳۰ کیلومتری ایستگاه بالغ بر چند سانتیمتر و تا شعاع ۱۵۰ کیلومتری آن در حد یک متر است. این میزان بسیار بالای دقت، هم برای فعالیت های نظامی، امنیتی، پلیسی و هم برای امور غیرنظامی مانند توسعه خطوط لوله، راه سازی، سد سازی، ایجاد نقشه های جغرافیایی دقیق کاملاً کافی بوده و برای افزایش میزان پوشش در کشور نیز افزایش تعداد ایستگاه ها در دستور کار است.
در حوزه دریایی نیز سامانه مشابهی با نام خلیج فارس در حال توسعه است که از تعدادی ایستگاه های دائمی و احتمالاً تعدادی ایستگاه موقتی بهره خواهد برد. این سامانه نیز برای کمک به پیشرفت سریعتر و بهتر در فعالیت های دریایی کشور از پروژه های نفت و گاز در دریا گرفته تا کمک به پهلو گرفتن دقیق کشتی ها در اسکله و البته کمک به مسیر یابی شناورها و سلاح های دریایی کمک شایانی خواهد نمود.
علاوه بر ناوبری هواپیماهای سرنشین دار انواع پهپادها نیز از خدمات این سامانه بهره مند خواهند شد و با استفاده از آن امکان تعیین مدار و تعیین موقعیت دقیق ماهواره های بومی که به فضا پرتاپ می شوند نیز میسر خواهد شد. به کمک این سامانه مباحث مدنظر پدافند غیرعامل برای مقابله با خطاهای عمدی در سامانه جی-پی-اس نیز مرتفع خواهد شد.
این سامانه ضمن رفع نیاز کشور در داخل و خارج از مرزها در فواصل نزدیک، برخی مشکلات جی-پی-اس نظیر عدم پوشش مناسب در فضاهای بسته را نیز نخواهد داشت. همچنین از نظر بالا بودن دقت و نداشتن تأخیر زمانی محسوس نیز مطابق نیازهای کشور خواهد بود. سامانه ال-پی-اس از فناوری های نزدیک به سامانه هدی برخوردار است و بر پایه استفاده از آنتن های زمینی عمل می کند. با استفاده از آن مکانیابی اشیاء ثابت و متحرک مرتبط با سامانه با دقت بسیار بالا و به صورت آنی ممکن است.
ال-پی-اس به عنوان یک سامانه ناوبری اطلاعات موقعیتی را در هر شرایط آب و هوایی و در تمام نقاط محدوده تحت پوشش خود که در فضای تحت دید سه یا تعداد بیشتری ایستگاه باشد فراهم می کند. نوع خاص این سامانه به صورت بی درنگ(Realtime) اطلاعات موقعیتی اشیاء یا افراد را ردگیری می نماید. در این سامانه بر خلاف جی-پی-اس اتکایی به ماهواره ها وجود نداشته و ایستگاه های زمینی که دارای سامانه های لازم از جمله برای جهت یابی، محاسبه موقعیت و ارتباط امنِ بیسیم هستند نقش اصلی را بر عهده دارند. امروزه در کشورهای مختلفی از این سامانه به عنوان مکمل جی-پی-اس یا جایگزین در نقاطی که پوشش مناسبی از سوی آن وجود ندارد استفاده می شود.
ال-پی-اس می تواند همانند جی-پی-اس در هواپیما، بالگرد، کشتی و قایق، زیردریایی و خودروها به خصوص در انواع بدون سرنشین آن و همچنین در موشک های دورایستای کشور به کار آید.
هر چند ال-پی-اس محدودیت های خاص خود را دارد اما برای رفع نیاز فوری کشور به سامانه های دقیق مکانیابی در داخل و اطراف کشور بسیار لازم به نظر می رسد به خصوص در دریا که شاید بهترین محیط برای عملکرد چنین سامانه باشد. با بهره گیری از آن در صورت قطع امکان استفاده از جی-پی-اس و یا لزوم اختلال آن در منطقه ای از سوی کشورمان این سامانه به حفظ قابلیت عملکرد تجهیزات مختلف کشور کمک می کند.