پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم Red(قرمز)
وقتی برای اولین بار پیش نمایش فیلم قرمز را دیدم، بسیار هیجان زده شدم. ما در این فیلم بروس ویلس را داریم،
آنهم در نقشی که تخصص خود اوست، جان مالکوویچ را با یک بازی جالب و دیوانه وار، مورگان فریمن را داریم ( به این بازیگر واقعا نیازی نیست توضیحی اضافه کنیم) و هلن مینر را که البته باید قبول کرد که هلن میرن برای نقش یه زن بزرگسال و پا به سن گذاشته زیادی جذاب است! هلن در فیلم عالی به نظر می آید و بعد از هنر نمایی اش در فیلم ملکه اینبار هم توانسته خود را در سینما مطرح سازد. با توجه به این توضیحات باید بگویم علاقه مند شدن و جذب شدن به این فیلم تنها با دیدن یک پیش نمایش اصلا عجیب نیست. بعد از تماشای این فیلم، متوجه شدم که عوامل فیلم توانسته اند تمام انتظاراتی که من از این فیلم را داشته ام را برآورده کنند. این یک فیلم به شدت هیجانی، قوی، و سرراست و با تعدادی زیادی صحنه های جالب و خنده دار میباشد. در این فیلم صحنه های اکشن خوب از آب در آمده اند، شوخی های فیلم موثر واقع میشوند، داستان کاملا مناسب و ور درخور فیلم میباشد می باشد و سرانجام بهترین قسمت هم بازی بازیگران میباشد که بسیار باور پذیر و خوب اجرای نقش کرده اند. دیدن این همه ستاره در کنار هم در یک فیلم اکشن-کمدی بعلاوه نکات مثبتی که ذکر کردم برای من چیزی مثل یک سورپرایز بود. تمام شخصیت ها به خوبی و به عنوان یک “کل” خود را نشان میدهند و به عنوان یک جزء یا فرد هم هر کدام میتواند در کنار دیگری درخشان و جذاب به نظر بیاید. همان طور که در بالا ذکر کردم هلن کاملا در فیلم درخشان به نظر میرسد، بروس شخصیتی قدرتمند، و مطمئن به نقش فرانک موس بخشیده، مالکویچ نقش شخصیتی عجیب و کمی دیوانه و خل وضع را بازی کرده، ولی اینها تمام داستان و بازیگران نیستند. یک مامور سیا در نقش مکمل نیز در فیلم وجود دارد که او نیز به خوبی توانسته وظیفه اش را انجام دهد و به هر چه بهتر شدن فیلم کمک کند. شما در فیلم کارل اربن ( در تقش ویلیم کوپر، یک مامور سیا) رادارید که در هر فیلمی که از او میبینید وظیفه اش را به خوبی انجام داده، برایان کوکس را داریم که او نیز مانند کرل همیشه خوب است، و همچنین ارنست بورگنن را داریم که دیدن او در نقش یک مامور سیا بسیار جالاب به نظر میرسد. بازیگر دیگری به نام ماری لوئیس پارکر در این فیلم وجود دارد که با نقش و بازی فوق العاده اش به شدت نظر من را به خود جلب کرد.
در مورد اینکه این فیلم چقدر به کتاب های کمیکی که منبع اصلی آن می باشند وفادار است نظری ندارم. وقتی برای اولین بار عنوان فیلم را دیدم متوجه شدم که این تازه آغاز ماجراست و با یک فیلم خوب برگرفته شده از این کتاب ها طرف خواهیم بود. البته بر خلاف دیکر فیلم های برگرفته شده از کتاب های کمیک اینجا ما با شخصیتی سوپر قهرمان طرف نیستیم، شاید بتوانیم این فیلم را چیزی بین جیمز باند و فیلم بعد از خواندن بسوزان جای دهیم. یک ویزکی جالب فیلم تعقیب این ۴ نفر در تمام ایالات متحده میباشد که باعث شده ما لوکیشن هایی مانند کلولند، کانزاس سیتی و پنساکولا را در فیلم مشاهده کنیم که قبلا در کمتر فیلمی دیده ایم و کاملا بدیع و نو به نظر می آیند، ولی کماکان بزرگترین نقطه مثبت فیلم، جدا از صحنه های اکشن آن، اجرا و بازی مناسب بازیگران میباشد که واقعا هیچ نقطه ضعفی در مورد هیچ کدام از این کاراکتر ها نمی توان مشاهده کرد. در مورد کارگردانی فیلم هم ایراد خاصی وارد نیست و رابرت شونک که قبلا خود را با فیلم های نقشه پرواز و همسر مسافر زمان مطرح کرده بود اینبار هم کار خود را به خوبی انجام میدهد. در آخر شاید شما دلیل نامگذاری فیلم با عنوان قرمز را متوجه نشوید ولی باید بگویم قرمز یک نام مناسب جهت خلاصه ای بر متن فیلم می باشد.