نقد فیلم Limitless (نامحدود)
توانایی استفاده از تمامی ظرفیتهای مغز انسان، یکی از بحثهایی بوده که همواره دانشمندان
زیادی آن را مطرح کردهاند. شاید جالب باشد بدانید که انسان تا به امروز توانسته تنها از ۱۰% تا
نهایتاً ۲۰% مغز خودش استفاده کند و آن ۹۰% دیگر هنوز بدون استفاده باقی مانده!. خیلیها
بر این باورند که دانشمندان بزرگ تاریخ، کسانی بودهاند که از حداکثر سلولهای خاکستری مغز
شان استفاده کردهاند، اما طبق بررسیهایی که انجام گرفته، مشخص شده که آنها هم تنها
تا ۱۵% از مغزشان کار گرفتهاند. گفته میشود که اگر بشر بتواند روزی از ۱۰۰% مغز خود استفاده
کند، میتواند به تواناییهای خارق العاده ای دست پیدا کند (البته با اندکی اغراق گفته میشود
که انسان میتواند به فعالیتهای ماوراء طبیعی هم داشته باشد! ). بیشتر پزشکان درباره موضوع
فیلمنامحدود بر این باورند که یک دارو به هیچ وجه نمیتواند وظیفه افزایش کارایی را در مغز انسان
را انجام دهد. آنها معتقدند یک دارو به مراتب ضعیفتر از آن است که بتواند باعث افزایش کارایی
یک اندام بسیار پیچیده به نام مغز شود. البته به نظر من، گذشت زمان و دسترسی به اطلاعات
جدید پزشکی می تواند نظریه های سابق را زیر سوال ببرد.
اما فیلم نامحدود براساس رمانی به نام زمینه های تیره، نوشته آقای آلن گلین ساخته شده است. من شخصا کتاب زمینه های تیره را نخوانده ام و با کمی جستجو هم متوجه شدم که این کتاب اصلا در ایران به چاپ نرسیده ، بنابراین تنها با توجه به فیلم به معرفی آن می پردازم.
ادی مورا (برادلی کوپر) نویسده ایی است که هیچ توفیقی در زندگی شخصی اش بدست نیاورده است. از طرفی دیگر، لیندی (ابی کورنیش) دوست دختر ادی، به تازگی او را به دلیل اینکه آدم بدرد نخوری! است ترک کرده. ظاهرا همه چیز برای ادی در سراشیبی قرار دارد و قرار نیست که او پیشرفت کند. اما او به تازگی به ترکیب دارویی دست پیدا کرده که می تواند از ۱۰۰% توانایی های مغز استفاده کند؛ ادی به تدریج پی می برد که با استفاده از این قدرت می تواند کارهای مختلفی انجام دهد و در واقع می توند به نوعی بر همگان حکومت کند. او بعد از استفاده مداوم از این دارو متوجه می شود که نیروهای شیطانی در اطراف او حضور پیدا کرده اند و او را تحریک می کنند تا از نیرویی که به دست آورده در جهت اجرایی کردن افکار پلیدش بهره ببرد اما ادی می خواهد از نیرویش در برقراری تعادل در زندگی اش استفاده کند. ادی دوست دخترش را دوست دارد و می خواهد با استفاده از قدرت جدیدش، بار دیگر توجه او را به خود جلب کند اما این عمل کاملا در نقطه مخالف درخواست نیروی شیطانی است و…
شاید بهتر باشد برای لذت بردن از تریلر نامحدود، این فیلم را در زمره فیلمهای تخیلی دسته بندی کرد! متاسفانه اغلب بحث هایی که در پیرامون فیلم شکل گرفته درباره موضوع جنجالی فیلم بوده و تقریبا همه افراد خود فیلم را رها کرده اند و به حواشی آن چسبیده اند!. بحث رساندن توانایی مغز به حالت فوق العاده فعلا امکان پذیر نیست و تاکید فیلم بر این موضوع که امکان پذیر است، متاسفانه باعث شده تا اغلب منتقدان استقبال خوبی از این فیلم به عمل نیاورند. البته اگر از بحث داروهای نیرو زا و امگا ۳ و… بگذریم و کاری هم به بحث شخصیت های داستان درباره فواید و ویژگی های دارو برای افزایش کارایی مغز توجهی نداشته باشیم، باید بگویم که نامحدود یک تریلر جذاب است که می تواند هر تماشاگری را راضی کند. تدوین نفس گیر فیلم به خوبی جواب داده و رابطه بین ادی و لیندی هم جذاب از آب درآمده است. شاید بهتر بود که برای این تریلر نفس گیر مدت زمان بیشتری در نظر گرفته می شد، اما با اینحال نیل برگرتوانسته در همین مدت کوتاه، پیام خود را به تماشاگر منتقل کند. خوشبختانه اشارات اخلاقی فیلم هم قابل قبول است و تماشاگر را از خود بیزار نمی کند! اینکه در فیلم تاکید می شود که پلیدی در مقابل قدرت عشق هیچ حرفی برای گفتن ندارد، شاید خیلی تکراری بنظر برسد امانامحدود هیچ تلاشی برای تاکید بر این پیام خود ندارد و در پایان بندی فیلم هم تصمیم را به خود تماشاگر واگذار می کند .
برادلی کوپر که بعد از فیلم موفق خماری دیگر در سینما دیده نشد، با نامحدود بازگشت موفقی به سینما داشته است. شاید بتوان گفت که نامحدود به دلیل حضور برادلی کوپر بسیار دیدنی تر شده؛ کوپر با بازی عالی اش توانسته به خوبی عدم تعادل شخصیتی اش را اینبار نه به وسیله مشروبات الکلی! بلکه به واسطه استفاده از دارو به خوبی در قالب شخصیت ادی نمایان کند. بازی کوپر به قدری خوب و مسنجم هست که رابرت دنیرو را کاملا به حاشیه رانده است.
در هنگام دیدن فیلم نامحدود همواره به این نکته توجه کنید که همه بحث های علمی فیلم تا به این لحظه در حد حدس و گمان و توهم است. بنابراین بعد از تماشای فیلم بدنبال این نباشید که حرف های فیلم را اثبات کنید و بجایش سعی کنید از خود فیلم لذت ببرید.