پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Final Destination 5 (مقصد نهایی ۵)
سرنوشت نهایی ۵ یکی از معدود فیلمهایی است که داستان آن را میتوان به سادگی
از عنوانش حدس زد و آن این است که همه بازیگران بجز کرونز Bludworth در پایان
فیلم کشته میشوند. ولی جدایی از عنوان، این عاقبت شوم برای کسانی که چهار
دنباله قبلی را دیده اند کاملاً روشن است. در نتیجه تنها کاری که فیلمساز باید به
خوبی انجام دهد نحوه چیدمان صحنه های وحشناک مرگ و اینکه شخصیتها هر
کدام چگونه سلاخی شوند!
با این پیش زمینه، میتوان گفت که مرگ افراد در سرنوشت نهایی ۵ هوشمندانه
ساخته شده است. با همان تم دنباله گذشته ولی به روشهای جدید. قبل از شروع
فیلم، در تیتراژ اول ناگهان چیزهایی مثل میخ، چاقو، شیشه، میله و غیره به سمت
تماشاگر پرتاب میشود که با توجه به سه بعدی بودن تکنولوژی نمایش بسیار هیجان
انگیز و شکه کننده است. انگار میخواهد به تماشاگر یادآوری کند که اگر هنور آن عینک
سیاه آزار دهنده را نزده ای، حالا دیگر وقتش است. درحالی اگر نمیخواست فیلم را
به صورت سه بعدی نگاه کند، از همان ابتدا بی جهت پول اضافی برای نسخه سه
بعدی پرداخت نمیکرد!
بازیگری در چنین فیلمهایی مانند تبلیغ محصولات تجاری در تلویزیون است. افرادی
گمنام که سعی میکنند با نشان دادن چهره و اندامشان نظر فیلمسازان به خود
جلب کرده تا بتوانند در پروژه های دیگر بازی کنند. جوانهایی که چند دوره بازیگری
را گذرانده اند، با کلی آرزو تعداد زیادی مصاحبه داده اند و حالا شانس بازی در یک
فیلم بزرگ هالیوودی را پیدا کرده اند.
باید گفت تمامی بازیها تاثیر گذارند. در واقع بیشتر این بازیگرها هستند که داستان
را شکل میدهند تا داستان آنها را. با نگاهی به گذشته میتوان تحلیل کرد که در
این گونه سینمایی (Gruesome Death Movies) کیفیت بازیها بعد از فیلم “Gore-Gore
Girls” به کارگردانی Gordon Lewis Hershel ارتقا پیدا کرده است و این بازیگران
هستند که جدایی از اتفاقات نظر بیننده را به خود جلب میکنند. کارگردانی Steven
Quale در فیلم قابل قبول بوده و جلوه های ویژه مانند سر قطع کردنها، سوزاندنها
و غیره نیز خوب از کار درآمده است.
در تیتراژ جمله جالبی آمده است: “فیلمنامه نوشته Eric Heissere، برپایه شخصیتهای
خلق شده توسط Jeffrey Reddick ” هرچند Reddick نسخه اول سرنوشت نهایی
(۲۰۰۰) را نوشته است ولی از آن موقع تا به حال تمامی شخصیتهای وی کشته شده
اند. پس بهتر بود مینوشتند: “بر اساس شخصیتهایی که Jeffrey Reddick آنها را کشته است!”
البته Bludworth (با بازی Tony Todd) همیشه جان سالم بدر میبرد تا به شخصیتهای
دنباله بعدی این حقیقت را بگوید که سرنوشت گریز ناپذیر است و نمیتوان سر مرگ را
کلاه گذاشت؛ مفهومی که Reddrick در اولین نسخه فیلم مطرح میکند. حقیقتی که
به تمام شخصیتها فیلم البته با شدت کمتری نسبت نسخه اصلی حمله میکند و جانشان را میگیرد.
فکر میکنم این فیلم بتواند فروش بالایی در گیشه داشته باشد. پولهایی که تماشاگران میدهد تا ببیند شخصیهای جوان و زیبای فیلم اینبار به چه روشی کشته میشوند. در این نقد لازم نیست دغدغه لو دادن داستان فیلم را داشته باشم. مردم داستان را میدانند و میروند تا لذت ببرند، بدون آنکه انتظار اتفاق جدیدی را در فیلم داشته باشند. من هم از این که مردم عادت به سینما رفتن کنند خوشحال میشوم. شاید روزی اتفاقی فیلم خوبی ببینند. فیلمی که آنها را به تأمل وا دارد.