پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
«فیدل کاسترو» درگذشت +زندگی‌نامه
«فیدل آلخاندرو کاسترو روث» رهبر انقلاب کوبا، صبح امروز در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، تلویزیون کوبا، صبح امروز شنبه اعلام کرد که «فیدل کاسترو» (Fidel Alejandro Castro Ruz) سیاستمدار کهنه‌کار و انقلابی این کشور آمریکای لاتینی درگذشت.
طبق گزارش رسانه‌های متعدد به نقل از تلویزیون کوبا، کاسترو امروز در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
به گزارش تلویزیون «ان.بی.سی نیوز» آمریکا، رائول کاسترو رئیس جمهور کوبا ضمن تأیید خبر درگذشت برادرش اعلام کرد که پیکر فیدل کاسترو شنبه صبح به وقت محلی طی مراسمی سوزانده می‌شود. (ساعت در کوبا، الان [زمان تنظیم این خبر] حدود ۱ بامداد است).
آنطور که در سرگذشت فیدل مشهور است، او علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست وزیر کوبا و سپس به عنوان رئیس جمهور این کشور از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ مشغول فعالیت بود.
حزب کمونیست کوبا از سال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۱ تحت رهبری وی اداره می‌شد. بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۷۶ میلادی دبیرکل حزب، رهبری حکومت را در دست دارد.
کاسترو یکی از نمادهای ضدامپریالیستی در آمریکای لاتین نیز به شمار می‌رود.
در دوران زمامداری وی در کوبا صنایع و تجارت ملی‌سازی شد و اصلاحات سوسیالیستی دولت در سراسر جامعه به اجرا درآمد. کاسترو همچنین دو دوره دبیر کل جنبش عدم تعهد بود.
فیدل کاسترو که به مدت ۴۹ سال قدرت را در کوبا در دست داشت در تاریخ ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ از تلاش برای تصدی یک دوره ریاست جمهوری جدید در کشورش منصرف شد و برادر ۷۶ ساله‌اش رائول کاسترو در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۰۸ جانشین وی شد.
وی جوایز مختلف بین‌المللی به دست آورده و حامیانش او را قهرمان سوسیالیسم، ضد امپریالیسم و بشردوستی و کسی که توانسته استقلال کوبا را در برابر امپریالیسم آمریکا حفظ کند، می‌دانند.
فیدل کاسترو در تاریخ ۱۳ اوت ۱۹۲۶ در شهر بیران واقع در استان سابق اورینته و در یک خانواده مرفه متولد شد. او بعد از گذراندن دورهٔ ابتدائی در روستا به مدرسه‌ای خصوصی واقع در شهر سانتیاگو د کوبا و سپس هاوانا رفت و پس از آن از دانشکدهٔ حقوق دانشگاه هاوانا فارغ‌التحصیل شد. کاسترو زمانی که دانشجو بود به یک گروه دانشجویی پیوست که علیه فساد سیاسی مبارزه می‌کردند. او در سال ۱۹۴۷ میلادی عضو حزب مردم کوبا شد که به حزب ارتدوکس هم شهرت داشت. وی سپس رهبر جناح چپ حزب شد و همان سال داوطلب عضویت در یک گروه مسلح برای مبارزه علیه نظام رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن شد. این گروه نتوانست از کوبا خارج شود. گفته شده بارها فیدل کاسترو در طرح‌ریزی و اجرای این‌گونه نقشه‌های ضد امپریالیستی نقش داشت.
مهم‌ترین خصلت سیاسى فیدل در آن زمان عقاید و نظرات ضد آمریکایى او بود.
در سال ۱۹۵۱ فیدل به عضویت حزب اصلاح طلب ارتدوکس درآمد و از طرف حزب خود وارد انتخابات براى حضور در مجلس عوام شد.
او از زمانی که نیرو‌های انقلابی کوبا حکومت استبدادی فلوخنسیو باتیستا را در سال ۱۹۵۹ سرنگون کردند قدرت را در این کشور در دست گرفته است.
کاسترو در دانشگاه هاوانا در رشته حقوق به تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۵۳ او در اولین قیام نافرجام علیه باتیستا شرکت کرد. پس از این قیام او زندانی و سپس به مکزیک تبعید شد. در سال ۱۹۵۶ کاسترو به کوبا بازگشت و مجددا رهبری انقلاب علیه باتیستا را در دست گرفت. او سپس برای تقویت موقعیت خویش به نیرو‌های چریکی تحت فرماندهی “ارنستو ال چه گوارا” پیوست. او سرانجام با پشتیبانی این نیرو‌های چریکی توانست حکومت استبدادی فلوخنسیو باتیستا را در سال ۱۹۵۹ سرنگون کند.
کاسترو پس از به دست گرفتن حکومت در کوبا مخالفت با سیاست‌های آمریکا در کوبا و آمریکای جنوبی را سرلوحه سیاست‌های خود قرار داد.
آمریکا که منافع خود را در کوبا در خطر می‌دید، تلاش کرد وی را با انجام توطئه‌هایی حمایت شده از سوی سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)، به قتل برساند، دولتمردان واشنگتن حتی با حمایت از چریک‌های ضد انقلاب کوبا، در سال ۱۹۶۱ به فرمان جان اف کندی رییس جمهوری وقت آمریکا حمله‌ای به خلیج خوک‌ها در کوبا انجام دادند که در این حمله نیرو‌های وفادار به فیدل کاسترو ، چریک‌های ضد انقلاب کوبایی را شکست دادند.
در زمان زمامداری کندی بر کاخ سفید همچنین بحران استقرار موشک‌های شوروی در کوبا پیش آمد، که آن بحران از طریق دیپلماتیک و با خروج موشک‌های شوروی از کوبا به طور مسالمت آمیز به پایان رسید. در حالی که احتمال آن نیز می‌رفت که بر سراستقرار موشک‌های شوروی در کوبا جنگی عالمگیر میان دو قدرت بزرگ آن زمان در گیرد.
در ۳۱ ژوئیه سال ۲۰۰۶ فیدل کاسترو به دلیل انجام یک عمل جراحی در روده بزرگ قدرت را به طور موقت به برادرش رائول کاسترو واگذار کرد. این اولین باری بود که کاسترو قدرت را موقتا به فرد دیگری انتقال می‌داد.
برخی از کارشناسان بر این باور هستند که کاسترو در سال ۱۹۲۷ متولد شده است، پیتر جی بورن در کتاب فیدل که در سال ۱۹۸۶ انتشار یافته است به این نکته اشاره می‌کند که سال تولد فیدل کاسترو را ۱۹۲۶ در شناسنامه‌اش ثبت کردند تا او بتواند یک سال زودتر به مدرسه برود.
فیدل کاسترو خود در زندگینامه‌اش تحت عنوان “سال‌های اول زندگی من” به این نکته اشاره می‌کند که در سال ۱۹۲۶ متولد شده و می‌نویسد:” من ۲۶ ساله بودم که مبارزه مسلحانه را آغاز کردم، من در روز سیزدهم متولد شدم که نصف عدد ۲۶ محسوب می‌شود…الان که به این مساله فکر می‌کنم به این باور می‌رسم که به احتمال زیاد امری فلسفی درباره عدد ۲۶ وجود دارد.”