علی علیه السلام از عدالت می گوید

برخی از طرفداران تبعیض و انحصار طلب ها به معاویه بپیوندند.عده ای از دوستان علی علیه السلام به حضور حضرت رسیدند و گفتند:- چنانچه افراد سیاس و انحصار طلبها را با پول راضی کنی ، برای پیشرفت امور شایسته تر است . امام علی علیه السلام از این پیشنهاد خشمگین شد و فرمود:- آیا نظرتان این است به کسانی که تحت حکومت من هستند ظلم کنم و حق آنان را به دیگران بدهم و با تضیع حقوق آنان یارانی دور خود جمع نمایم ؟ به خدا سوگند! تا دنیا وجود دارد و تا آفتاب می تابد و ستارگان در آسمان می درخشند، این کار را نخواهم کرد. اگر مال ، از آن خودم بود آن را به طور مساوی تقسیم می کردم ، چه رسد به اینکه مال ، مال خداست .سپس فرمود:- ای مردم ! کسی که کار نیک را در جای نادرست انجام داد، چند روزی نزد افراد نااهل و تاریک دل مورد ستایش قرار می گیرد و در دل ایشان محبت و دوستی می آفریند؛ ولی اگر روزی حادثه بدی برای وی پیش ‍ بیاید و به یاریشان نیازمند شود، آنان بدترین و سرزنش کننده ترین دوستان خواهند شد.