پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
به گزارش ایرنا، آیت الله ‘ابوالحسن شعرانی’ که خستگی دل را منشا وسوسه ها و بد اخلاقی دانسته و جمود ذهنی را مانع هوشمندی و زیرکی می داند؛ به دانشجویان توصیه می کند تا کسالت و خستگی دل را با لطیفه هایی حکمت آمیز و مطالعه کتاب های متنوع از خود دور کنند.
هفتم شوال مصادف با سالروز وفات علامه ذوالفنون آیت الله شعرانی است؛ علامه ای که نمونه پایداری در کسب علم و جامعیت در علوم مختلف و تعلیم آن به دیگران بود و شاگردانی چون آیت الله ‘حسن حسن زاده آملی’ و ‘عبدالله جوادی آملی’ را پرورش داد.
شعرانی می گوید: بر طالب علم لازم است که لغو و بیهوده در کردار و گفتار و خواندن را ترک گوید. پس هرگاه در خود کسالت، و در دل خستگی احسان کرد؛ به گونه ای که او را از مسائل علمی مانع است؛ آن را چنان که در احادیث آمده با لطیفه هایی حکمت آمیز آسودگی بخشد و خود را به بازی های گناه آلود و غفلت آور و اباطیل مشغول نسازد، و داستان ها و اشعار را، جز آنچه را که پند و اندرز دارد؛ رها کند.
این استاد علامه می افزاید: برای آسودگی بخشیدن به دل ها، کتاب های مناسبی را که بر فنون گوناگون مشتمل باشند، فراهم سازد تا با یک نواختی در کار و مطالعه، برای خود فرسودگی نیاورد و خود را از خمودی و فروماندگی ذهنی و کودنی در اندیشه و ذوق برهاند. زیرا خستگی دل منشا وسوسه ها و بد اخلاقی است و جمود ذهنی مانع هوشمندی و زیرکی است.
سپس این مفسر قرآن از کتاب های ‘کشکول شیخ بهایی’، ‘مستطرف’، ‘عقد الفرید’ نوشته ‘ابن عبد ربه’ و کتاب ‘محاضرات’ نوشته ‘راغب اصفهانی’ به عنوان بهترین کتاب هایی یاد می کند که در این زمینه نوشته شده و می گوید: چه بسا مطالعه تاریخ ها و سیره ها و شرح حال علما و صلحا او را مفید افتد.
حاج میرزا ابوالحسن شعرانی فرزند مرحوم حاج شیخ محمد و از نوادگان ملا فتح الله کاشانی صاحب تفسیر منهج الصادقین در سال ۱۳۲۰ هجری قمری در تهران دیده به جهان گشود و در بیت علم و فضیلت و تقوا رشد و نمو کرد.
در کودکی و نوجوانی، قرآن، تجوید و ادبیات عرب را نزد پدر فراگرفت و کتب رایج در رشته های مختلف را در محضر علمای قم و تهران بخصوص مدرسان مدرسه فخریه (مروی ) فراگرفت.
ایشان در تهران ضمن اقامه نماز جماعت در مسجد ملاابوالحسن (جد ایشان) به بیان معارف اسلامی برای مردم پرداخته و عمر خود را به مطالعه، تحقیق، تالیف و تدریس گذراند و در حدود ۳۰ سال حوزه درس داشت.
مرحوم علامه شعرانی نمونه پایداری در کسب علم و جامعیت در علوم مختلف و تعلیم آن به دیگران بود و علاوه بر علوم عقلی و نقلی، فقیهی جامع و آشنا به زبان های عربی، فرانسه، انگلیسی، ترکی و عبری بود و عمق و وسعت علمی وی از دروسی که در طی سالیان متمادی تدریس می کردند، بخوبی واضح است.
چنانچه هیات فلاماریون را از فرانسه به فارسی ترجمه کرده و برای گروهی تدریس کرد و مرحوم سید حسن مدرس دستور دادند که ایشان در مدرسه عالی سپهسالار ریاضی تدریس کنند.
نکته قابل توجه این است که درس استاد منحصر به خواص و شاگردان نبود؟ بلکه در جلسات متعددی به بیان اصول و احکام و اخلاق دینی و رفع شبهات می پرداختند.
در مورد روش تدریس و بیان استاد چنین آمده که آیت الله شعرانی مطالب عالی علمی را تنزل می دادند تا همگان بتوانند از مواهب دانش که خدا نصیب ایشان کرده بهره مند گردند و شاگردان آن عالم عالیقدر با مثال هایی که به خود استاد اختصاص داشت، مطالب علمی را به خوبی درک می کردند.
آیت الله حسن حسن زاده آملی یکی از شاگردان علامه شعرانی در وصف استاد خود می نویسد: یکی از کتاب های ایشان ترجمه و شرح کشف المراد است و ایشان خیلی اعتنا به کشف المراد و تجرید جناب خواجه طوسی داشتند و اهتمام علامه شعرانی براین بود که طلبه، حتما کشف المراد را بخواند تا به کلام امامیه آشنا شود.
این علامه خستگی ناپذیر در سن ۷۳ سالگی دچار ضعف و نقاهت و بیماری قلب و ریه گردید و در نیمه شب هفتم شوال المکرم سال ۱۳۹۳ مصادف با ۱۲ آبان ۱۳۵۲ جان به جان آفرین تسلیم نمود و در یک مقبره خانوادگی در جوار صحن حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد.