پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
باغ جهان نمای شیراز کجاست؟
شیراز شهری است که تمدن ایران زمین از آنجا آغاز می‌شود و جایی است که همه‌ی ایرانیان به وجود آن افتخار می‌کنند.
وقتی از شیراز صحبت می‌کنیم باید بدانیم که تاریخ این شهر با وجود عمارت ها و باغ‌های فراوانی گره خورده که نسخه اولیه
کلیه باغ‌های دیگر زمین است. باغ جهان نما را می‌توان یکی از معروف‌ترین باغ‌های قدیمی شیراز نامید که احتمالاً در گذشته
به نام زینت الدنیا شناخته می‌شده است.
باغ جهان نمای شیراز کجاست؟
مورخان و جهانگردان فراوانی در دیدار خود از شهر شعر و فرهنگ شیراز به وجود این
باغ و زیبایی مثال زدنی‌اش اشاره کرده‌اند و حتی این باغ را قدیمی‌ترین باغ شیراز نامیده‌اند.
مساحت این باغ چیزی در حدود ۳ هکتار است که بخش اصلی آن را فضای سبزی تشکیل داده که پر از گل، بوته‌ها و درختان کهنی
است که سر به فلک کشیده‌اند. بخش‌های مختلفی نیز چمن کاری شده که زیبایی بصری این باغ را دوچندان کرده است. از گیاهان
و درختان موجود در باغ می‌توان به سرو، داوودی، شمشاد، بنفشه و اطلسی اشاره کرد.
عمارت موجود در باغ یک ساختمان ۸ ضلعی جالب است که در دو طبقه ساخته شده و دارای ۴ شاه نشین است که احتمال ساخت
آن به دوران زندیه باز می‌گردد. اگر امروز به این ساختمان نگاهی بیندازید هیچ گونه تزییناتی روی دیواره‌های آن نمی‌بینید که این از
معماری ایرانی بعید به نظر می‌آید و محتمل است که در طی مرور زمان از بین رفته باشد. پنجره‌های عمارت همگی چوبی بوده‌اند
که البته پس از مرمت، برخی از آنها با بی‌سلیقگی جای خود را به پنجره‌های آهنی داده‌اند که زیبنده این عمارت نیست!
طبق رسم تمامی باغ‌های ایرانی یک جوی زیبا از وسط باغ می‌گذرد که از آب رکن آباد سیراب می‌شود و فواره‌های آن در صورت روشن
بودن می‌تواند نسیم خنکی را در داخل باغ به جریان بیندازد و حس بودن در یک مکان فرح بخش و تاریخی را به بازدید کنندگان منتقل کند.
بعد از دوران صفوی تا زمان نادرشاه افشار، این باغ در طی کشمکش‌های مختلف و جنگ‌ها به ویرانه‌ای تبدیل شد و پس از استقرار زندیه
این باغ مجدد روی آرامش را به خود دید و آرام آرام با توجه حکومت، بازگشت به دوران با شکوه خود را آغاز کرد. حتی رونق باغ به حدی
رسیده بود که در دوران قاجار برای مهمانی‌های حکومتی و یا استقرار میهمانان خارجی از آن استفاده می‌کردند.
ژان شاردن جهان گرد و جواهر ساز معروف فرانسوی که علاقه فراوانی برای سفر به ایران داشته پس از بازدید خود در کتابش که در ایران به
نام «سیاحتنامه شاردن» چاپ شده درباره این باغ چنین می‌نویسد:
“دروازه شهر به خیابان زیبایی می‌رسد که بسیار طولانی و کم عرض است. درهای باغ از دو سو مقابل هم قرار گرفته و قرینه بودن آنها وضع
جالبی به وجود آورده است. در وسط این خیابان حوض مربع شکلی است که پهنای این حوض به اندازه خیابان است و برای این که بتوان از
دو طرف آن گذشت، سر در باغ‌های دو سو به اندازه سی پا عقب نشسته است.”
