پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
وی افزود: این دارو در مقایسه با پرتوداروی متداول “ید ۱۲۵” کمتر است که باعث می‌شود نئودیمیوم ۱۴۰ بافت‌های سالم اطراف بافت سرطانی را تخریب نکند و امکان استفاده از آن در غده های کوچک فراهم کند.
خداوردی نیمه عمر بالا را از دیگر برتری‌های نئودیمیوم ۱۴۰ ذکر کرد و اظهار داشت: کاربرد دیگر نئودیمیوم ۱۴۰ در تهیه مولدهایی است که در تشخیص به کمک دستگاه تصویربرداری دقیق PET به کار می‌روند.
این پژوهشگر طرح بیشترین کاربرد این پرتودارو را در پرتودرمانی داخلی ذکر کرد و درباره روش تولید آن گفت: در مرحله اول با استفاده از نرم افزارهای ویژه‌ای واکنش بهینه انتخاب شد و ماده اولیه به صورت قرصی شکلی درآمده و در پولک‌های آلومینیومی قرار گرفت.
وی افزود: این ظرف سپس به دستگاه شتاب دهنده سیکلوترون منتقل و در آنجا به مدت یک و نیم ساعت زیر بمباران با پروتون قرار گرفت تا آماده انتقال به سلول داغ و جداسازی شیمیایی شد.
خداوردی نشان دارو سازی ماده پرتوزا و تبدیل آن به پرتودارو را مرحله بعدی ذکر کرد و گفت: این ماده به نمونه‌های موش تزریق و سپس در فاصله ۱، ۲ و ۴ ساعت با کمک دوربین گاما، تصویربرداری انجام شد.
وی بیشترین تجمع ماده را ۲ ساعت پس از تزریق آن در کبد، کلیه و طحال ذکر کرد و افزود: پس از ۴ ساعت بیشترین تجمع پرتودارو در محل بافت سرطانی دیده شد.
به گزارش فارس، این طرح در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی هسته‌ای به راهنمایی حسین آفریده، محمدرضا عبودزاده و فضائلی و با همکاری مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته‌ای کرج انجام شده است.