احمد شهید کیست؟ چگونه‌ معمار حقوق‌بشر مالدیو گزارشگر ویژه ایران شد+ تصاویر

گزارشگر ویژه چگونه انتخاب شد؟
از سال ۱۳۶۵ تا دقیقا ده سال پیش یعنی تا سال ۱۳۸۰ سازمان ملل به طور مداوم، گزارشگر ویژه ای را برای ایران مامور کرده بود. درحالی که برای بسیاری از کشورهای دنیا که وضعیت حقوق بشر در آنها تأسف‌برانگیز است هیچ گزارشگر ویژه‌ای تعیین نگردیده است.

در این مدت دو نفر مختلف این مسؤولیت را بر عهده داشتند، از سال ۶۵ تا ۷۳ آقای گالین‌دوپول گزارشگر سازمان ملل در ایران بود؛ پس از وی از سال ۷۴ تا ۸۰ آقای “موریس کاپیتورن” از حقوقدانان کانادایی گزارشگر ویژه سازمان ملل در ایران بود.

شورای حقوق بشر سازمان ملل در آخرین روز از اجلاس خود، طرح اعزام گزارشگر به ایران را با ۲۲ رأی موافق از ۴۷ عضو خود، تصویب و احمد شهید ۴۶ ساله را به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران انتخاب کرد.

سدریک ساپی، سخنگوی شورای حقوق بشر سازمان ملل، در پایان نشست سه‌هفته‌ای این شورا در ژنو، انتخاب احمد شهید را به این سمت اعلام کرد و بدین ترتیب، نخستین گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل، برای ایران تعیین و فرستاده شد؛ البته پیش از این و در زمان موجودیت کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز این کمیسیون دو گزارشگر ویژه برای ایران تعیین کرده بود.

هنگامی ‌که شورای حقوق بشر، کسی را به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر درباره کشوری برمی‌گزیند، او موظف است سالانه گزارشی درباره وضعیت حقوق بشر در آن کشور تهیه کند و در این رابطه با همه دست اندرکاران این قضیه تماس بگیرد. او برای تهیه گزارش خود می‌تواند از همه منابع اطلاعاتی استفاده کند و نیز اطلاعات خود را از طریق خود حکومت آن کشور، همچنین سازمان‌های مردم نهادی که در رابطه با آن کشور فعالیت می‌کنند، خواه در درون آن کشور و خواه بیرون از آن باشند، همین طور اپوزیسیون حکومت آن کشور، مطالعه اخبار و اطلاعات مربوط به آن کشور در رابطه با تحولات حقوق بشری به طور مثال اخبار اعدام‌ها، دستگیری‌ها و مانند آن را جمع آوری کند.

احمد شهید کیست؟
احمد شهید متولد ۱۹۶۴ است و دارای مدرک دکترای روابط بین الملل از دانشگاه کویینزلند استرالیا است .وی دارای ۶ فرزند است که یک فرزند از همسر اول ، سه فرزند از همسر دوم و دو فرزند از همسر کنونی خود دارد. شهید در فاصله سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ دو بار و در دو مقطع زمانی متفاوت به عنوان وزیر امور خارجه مالدیو فعالیت کرده است و هم اکنون نیز مشاور امور خارجه نخست وزیر مالدیو است ، اما به دلیل فعالیت های حقوق بشری بسیاری وی را معمار حقوق بشر مالدیو می دانند.

وی در سال ۲۰۰۹ از سوی یک اندیشکده در واشنگتن جایزه مسلمان دموکرات سال را کسب کرد . اندیشکده “مرکز مطالعات اسلام و دموکراسی ” در واشنگتن این جایزه را به خاطر تلاش های شهید در گشودن پنجره ای به سوی خرد ، دموکراسی ، حقوق بشر و رواداری در مالدیو و آسیای جنوبی به وی اعطا کرد .شهید در امضای ۹ کنوانسیون بین‌المللی در مورد مسائل حقوق بشری فعالیت داشته است .
شهید در نشست اخیر شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنو سوییس به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران انتخاب شد . وی برای این انتخاب با دو نامزد دیگر رقابت داشت .” روبرتو توسکانو ” سفیر سابق ایتالیا در ایران و ” امین مدنی ” وکیل حقوق بشر سودانی، دیگر نامزدهای پذیرش این مسئولیت بودند ، اما رای اعضای شورای حقوق بشر ملل متحد به احمد شهید تعلق گرفت.

گزارش ویژه چیست ؟ گزارش ویژه‌ی ایران چه محتوایی داشته است؟
در شورای حقوق بشر، هدف جلوگیری از سیاسی شدن و گزینشی شدن بررسی حقوق بشر از راه سازوکار موسوم به (UPR) دنبال می‌شود. این سازوکار مخفف عبارت (Universal Periodic Review) به معنای بررسی جهانی و دوره‌ای ‌می‌باشد. در این سازوکار هر ۴ سال یک بار، پرونده‌ی حقوق بشر تمامی کشورها مورد بررسی قرار ‌گیرد. بنابراین باید هر سال ۴۸ کشور در دستور کار بررسی این شورا قرار بگیرند. شورای حقوق بشر در نشست اردیبهشت ماه خود و بعد از گزارش‌ (UPR) ایران اقدام به تصویب قطع‌نامه‌ای نمود که در آن برای بررسی شفاف‌تر وضعیت حقوق بشر در ایران و ارایه‌ی گزارشی به مجمع عمومی، گزارشگر ویژه برای ایران تجویز شد.

پس از رایزنی‌های فراوان و البته اعتراض ایران به نقش بالای آمریکا در تعیین گزارشگر ویژه برای ایران‌، در نهایت احمد شهید به عنوان گزارشگر ویژه برای ایران تعیین گردید. احمد شهید در کم‌تر از یک ماه، گزارش خود را از خارج از مرزها تهیه کرد. متن این گزاش‌ها دارای ابعاد مختلفی است که در این قسمت به آن‌ها خواهیم پرداخت.

احمد شهید طی سه گزارش خود انتقادات عجیب و غیر واقعی را به جمهوری اسلامی نسبت داده است که در اینجا به برخی از آن‌ها و البته پاسخ‌های کارشناسان اشاره می کنیم.

گزارش حقوق بشر هر کشور بطور معمول برای مقام‌های کشور مربوط جهت اظهار نظر و ارزیابی ارائه می‌شود، اما گزارش احمد شهید پیش از ارسال به مقام‌های ایرانی جهت ارزیابی و تهیه پاسخ، در اختیار رسانه های غربی از جمله بی بی سی قرار گرفته است.

ایرادات زیادی در گزارش‌های احمد شهید وجود دارد و در این جا به دنبال وارسی همه‌ی مطالب این گزارش نبوده و نیستیم بلکه صرفاً با ارایه‌ی کدهایی به دنبال اثبات غیرعلمی و غیرواقعی بودن محتوای این گزارش هستیم.

* گزارشگر ویژه ادعاهایی در مورد نقض حقوق بشر جمع آوری کرده است که نشان میدهند چندین مواد امنیتی مندرج در قانون جزایی اسلامی اعمال میشوند که منجر به نقض قوانین بین المللی حقوق بشر شده. برای مثال ماده ۴۹۸ تشکیل هر گروهی که هدف آن “بر هم زدن امنیت کشور” باشد را جرم شناخته، در حالی که ماده ۵۰۰ “هر کس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروه ها و سازمانهای مخالف نظام به هر نحو فعالیت تبلیغاتی کنند” را مجرم می شناسد. ماده ۶۱۸ “هر کس…موجب اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی” شود را مجرم میشناسد. ماده ۶۱۰ “دو نفر یا بیشتر اجتماع و تبانی نمایند که جرایمی بر ضد امنیت داخلی یا خارج کشور مرتکب شوند” را مجرم میشناسد.

باید از احمد شهید پرسید آیا در تمام کشورهای دنیا این قانون حکم فرما نیست؟ آیا یک فرد می‌تواند به صورت آشکار به دنبال ترور و خرابکاری در یک کشور باشد و مسؤولان امنیتی آن کشور وی را آزادانه رها سازند؟

* گزارشگر ویژه در یکی از بندها می نویسد: “اجرای سخت‌گیرانه‌ی کدهای اخلاقی مربوط به پوشش و تلاش برای جرم آفرینی برای حجاب نامتناسب موجب محدودیت‌هایی در حضور زنان در صحنه‌ی اجتماع شده است. هم‌چنین بیانات برخی از مقامات در مورد برخی از قربانیان و کسانی که به کرامت انسانی و جسمی آن‌ها بی‌حرمتی شده است موجب نگرانی است. این گزارشات شامل اظهارات مقامات دولتی در مورد پوشش زنان به عنوان دلیل حملاتی که اخیراً در اصفهان در ژوئن ۲۰۱۱ اتفاق افتاد و در طی آن ۱۴ زنی که در یک میهمانی خصوصی بودند ربوده و مورد تجاوز جمعی قرار گرفتند. بیانات مقامات رسمی ادعا کردند که پوشش این زنان منبع خشونتی است که برعلیه آن‌ها انجام شد و دلیلی برای عدم اقدام قضایی برعلیه عاملان شمردند.”

آیا به واقع موضوعی این چنینی یعنی تجاوز عده‌ای از اراذل و اوباش به چند زن، موضوعی مهم و دارای اولویت در ارزیابی وضعیت حقوق بشر در کشورهای دنیا محسوب می‌شود‌؟ آیا در دیگر کشورها چنین مواردی اساساً رخ نمی‌دهد؟ آیا صرفاً پرداختن رسانه‌ها به چنین موضعی دلیلی بر ارزش داشتن حقوق بشری این پدیده‌ی شوم می‌شود‌؟ آیا می‌توان هدفی غیر از استفاده‌ی تبلیغاتی و زنده نگه داشتن فضای تجاوز و ناامنی در کشور برای ذکر شدن آن در این گزارش متصور بود؟

دوم و مهم‌تر آن که آیا برای نشان دادن فضای اختناق و سخت‌گیری نسبت به حجاب آیا می‌توان به دروغ متوسل شد؟

این که در این گزارش ادعا شده به خاطر بدحجاب بودن قربانیان حادثه‌ی خمینی‌شهر به پرونده‌ی مجرمین رسیدگی نشده مطلبی خلاف واقع و کذب است. چرا که در دو هفته‌ی قبل از تنظیم گزارش احمد شهید، ۴ نفر از مجرمین این پرونده‌ی اعدام شدند. اگر احمد شهید به دنبال تنظیم گزارش مطابق با واقع بود با کم‌ترین جست‌وجوی اینترنتی متوجه این موضوع می‌شد.

* «به کارگیری برخی قوانین که مانع برقراری برابری جنسیتی می‌باشند توانایی دولت را برای حفاظت از حقوقی که در پیمان نامه‌ی حقوق مدنی سیاسی برای تمامی شهروندان تضمین شده تضعیف می‌کند. برای مثال جان یک زن و شهادت یک زن در دادگاه نصف مرد حساب می‌شود. مردان حق مطلق طلاق دارند در حالی که زنان فقط می توانند درخواست طلاق را در شرایط ویژه‌ای مطرح کنند که برخی از آنان باید از قبل عقد نامه ذکر شده و مورد موافقت قرار گرفته باشد. مادران نمی‌توانند حق حضانت فرزندان خود را داشته باشند حتی پس از آن که شوهرشان فوت کنند. زنان حق ارثیه مساوی نداشته و حتی وقتی که یک زن تنها بازمانده‌ی شوهرش باشد نمی‌تواند بیش از یک چهارم دارایی او را به ارث ببرد. اگر همسر تنها بازمانده نباشد ارث وی به یک هشتم اموال محدود است.»

مشاهده می‌شود که احمد شهید برای نشان دادن وضعیت بحرانی(!!) حقوق بشر در ایران به قوانین جزایی و مدنی جاری کشور که مطابق با نصوص احکام اسلامی می‌باشد، اشاره کرده است. ایراداتی تحت عنوان نصف بودن ارث، دیه و شهادت او در دادگاه و… که بنا بر حکمت‌های متعالی در اسلام در قوانین ایران بنا نهاده شده است به عنوان مصادیقی از چالش‌های حقوق بشری در ایران نام برده شده است.

سؤال این‌جاست که چرا آقای احمد شهید که خود مسلمان است به این احکام به عنوان نقض حقوق بشر استناد کرده است. آیا غیر از این است که احکام فقهی اسلام امروزه در حدود ۶۰ کشور دنیا در حال اجراست؟ آیا غیر از این است که بنا بر همین قوانین اسلام است که گزارشگر ویژه برای خویش چهار زن اختیار کرده است.

غیر از این است که این تعدد زوجات ایشان بر طبق برخی از قوانین کشوهای اروپایی جرم محسوب می‌شود و اگر بنا بود که ایران به خاطر تبعیت از احکام خدا و عدم تبعیت از برخی قوانین خود نوشته‌ی انسانی مورد مؤاخذه قرار بگیرد ابتدا باید خود ایشان به همین جرم تحت پیگرد قرار بگیرد.

آیا جز آن است که بنا بر قوانین اسلام که درحدود ۶۰ کشور دنیا در حال اجرا می‏باشد گزارش‏گر ویژه برای خویش چهار زن اختیار کرده است. غیر از این است که این تعدد زوجات وی بر طبق برخی از قوانین کشوهای اروپایی جرم محسوب می‌شود و اگر بنا بود که ایران به خاطر تبعیت از احکام خدا و عدم تبعیت از برخی قوانین خود نوشته‌ی انسانی مورد مؤاخذه قرار بگیرد ابتدا باید خود ایشان به همین جرم تحت پیگرد قرار بگیرد.

* در یکی از  بندها ادعا شده است که در حمله به خوابگاه دانشجویی از گلوله‌های فسفری استفاده شده است. حقیقتاً این بند از شاهکار‌های دروغ این گزارش است. چرا که در ایام انتخابات هیچ سایت و وبلاگ خبری چنین ادعایی نکرده بود حال استفاده از این گلوله‌ها در گزارش احمد شهید بر چه اساسی نوشته شده است؟ به جرأت می‌توان گفت قریب به اتفاق مردم ایران تا به حال گلوله‌ی فسفری را ندیده‌اند که بر فرض استفاده از آن، حمله شوندگان بتوانند آن را بشناسند.

محور دیگر این ایرادات که قسمت قابل توجهی از این گزارش را به خود اختصاص داده است، مسایل مرتبط با حوادث انتخابات ۸۸، می‌باشد. اسم بردن از مقصرین و مؤثرین فتنه‌ی ۸۸ در بندهای ابتدایی این گزارش ظن کارشناسان را به سیاسی بودن این گزارش به یقین تبدیل می‌نماید. نام بردن از آقایان «موسوی و کروبی» و برخی ملی‌گراهای مؤثر در فتنه‌ی ۸۸ در این گزارش و سیاه‌نمایی از وضعیت آن‌ها هیچ مبنایی ندارد.

«گزارش شده است که تلفن‌های آقای کروبی همگی قطع شده‌اند و مأمورین به خانه‌ی او وارد شده و تلویزیون، مدارک و نیز کتاب های او را از خانه‌اش برده‌اند. خانم کروبی هم اجازه نداشت که به قرارهای پزشکی (برای معاینه) خود برسد هم چنان که داروهای این زوج توقیف شدند و آقای کروبی دسترسی به پزشک خانوادگی نداشته علی‌رغم مشکلات تنفسی که داشته است. هم‌چنین گزارش شده که آقای کروبی در ۱۸۶ روزی که تحت بازداشت خانگی بوده تنها ۱۰ دقیقه توانسته در هوای آزاد تنفس کند.»

یک سند و یک مطلب به این ادعا خدشه‌ی اساسی وارد کرده است که هر دوی این ادعاها در نامه‌ی عده‌ای از دانش‌جویان به احمد شهید مورد توجه قرار گرفته است و آن این که در عکس‌هایی که حسین کروبی در صفحه‌ی فیس‌بوک خود منتشر نموده است، مشهود است که مهدی کروبی در کنار خانواده‌ی خود در یک مراسم جشن تولد حاضر می‌باشد. حسین کروبی نیز در توضیح این عکس چنین آورده است:

“جمعه شب گذشته در منزل من هم‌زمان با شب تولد پدرم به مناسبت ورود دخترم به دانشگاه با حضور مادر و برادرانم مهمانی گرفته بودیم. اتفاق جالب این که هنگام صرف شام زنگ منزل به صدا در آمد و مأموری از آن سوی آیفون گفت «آقای کروبی رو آوردیم.» عملاً باورکردنی نبود و خوشحال شدیم که پدر را سر زده آورده بودند”

وی سلامت پدرش را “خیلی خوب” توصیف کرده و نوشته است: “از حال ایشان پرسیدیم و گفتند چند شب قبل مرا به یک مرکز درمانی برای چکاب بردند و تقریباً یک چکاب کامل صورت گرفته است”

این سند خلاف این ادعای احمد شهید است که کروبی در چند ماه گذشته خود فقط ۱۰ دقیقه هواخوری داشته است! و علی‌رغم مشکلات تنفسی که داشته دسترسی به پزشک خانوادگی نداشته است.

دوم آن که این گزارش به ظاهر بی‌هیچ کم و کاستی عنوان‌های سایـت‌های جرس و کلمه را تکرار نموده است: “زندگی کردن کروبی در خانه‌ای محقر!! و حال آن که افراد بسیاری در جریان خریدن خانه‌ای به ارزش ۳ میلیارد تومان در منطقه‌ای خوش آب‌ و هوای تهران توسط ایشان (و به احتمال بیش‌تر همسر ایشان !) هستند”

* ادعای زندانی کردن ۵۰ نفر در ۱۲ متر جا از دروغ‌هایی است که باید در عقل سالم منابع اطلاعاتی آقای احمد شهید شک نمود. چرا که چگونه ممکن است در ۱۲ متر، ۵۰ نفر، ۲۴ ساعت زندانی شوند. اصلاً زندانی کردن این حجم از انسان در این فضا شدنی نیست.

*مادران پارک لاله، حمایت کردن از این جمعیت در دو بند از این گزارش ظن خوانندگان این گزارش را در مورد این که منابع موثق احمد شهید همان اعضای “سازمان منافقین” هستند، به یقین تبدیل می‌کند. جالب آن که افرادی در این اجتماع عضو هستند که بعضاً دلالان سیاسی هستند و به هیچ وجه مادر نیستند تا بخواهند عضو این جمعیت که خود را مادران کشته شده‌ی دهه‌ی ۷۰ می‌دانند، به حساب آورند. افرادی مانند خانم «ژیلا کرم‌زاده مکوندی» که در شبکه‌های مخالف ایران مانند “بی.بی.سی” نیز به این واقعیت که اینان اصلاً ازدواج نکرده‌اند، اذعان کرده است اما امثال او خود را به عنوان مادران پارک لاله معرفی نموده‌اند که دروغگو بودن این افراد را نشان می‌دهد.

* احمد شهید ادعا کرده است که با شبکه‌ی ارتباطی زنان که مدعی است، ۶۰۰ سازمان غیر دولتی زنان در سراسر ایران عضو این شبکه می‌باشند، دیدار داشته است. دو سؤال اینجا مطرح می‌شود:

اول آن که آیا این شبکه با ۶۰۰ نهاد غیر دولتی، نباید نامی از آن برده شود تا خوانندگان این گزارش بدانند که کدام شبکه با این وسعت وجود دارد که بتوانند با آن در ارتباط باشند؟ آیا نمی‌توان این ادعا را حمل بر بزرگ نمایی و اغراق افرادی دانست که با شما در ارتباط هستند؟

دوم آن که آیا به واقع در ایران ۶۰۰ نهاد غیر دولتی زنان وجود دارد؟ آیا این ادعا متناقض با ادعای محدود شدن سازمان‌های غیر دولتی در ایران نیست؟ وجود ۶۰۰ سازمان غیر دولتی در زمینه‌ی زنان نشان دهنده‌ی آزاد بودن سازمان‌های مردم نهاد در تأسیس و فعالیت نیست؟

* ادعای گزارشگر ویژه مبنی بر اجبار دانشجویان دختر به تحصیل در دانشگاه شبانه علی‌رغم قبولی در دانشگاه روزانه؛ مخالف نص صریح قوانین وزارت علوم و واقعیت‌های دانشگاه‌های مختلف ایران است. در حالی که طبق آمار رسمی، دانشجویان دختر دانشگاه تهران (مهم‌ترین دانشگاه ایران) بیش از ۶۰ درصد می‌باشد، آیا استناد به اظهارنظر «دو دانشجو» بدون مشخصات و نشانی آن‌ها، برای متهم کردن نظام آموزشی ایران به تبعیض جنسیتی کافی است؟

* عدم تحمل بهاییت؛ در این که بهاییت در ایران دارای صبغه‌ی سیاسی و جاسوسی است، هیچ شکی نیست که کم‌ترین آن مدیریت مرکز بهاییت، “بیت‌ العدل” در اسراییل است. البته این جمعیت که حتی در مرکز آن (اسراییل) اجازه‌ی تجمع بیش از ۱۹ نفر را ندارند در ایران آزادانه زندگی می‌کنند، اما چیزی که در مورد این گروه آقای احمد شهید باید بداند، این است که شاخه‌ای از این اقلیت در انتخابات ۸۸ نقش فعال داشته‌اند که اسناد آن به حدی زیاد بود که حتی کتابی نیز با همین نام و با درج اسناد و مدارک به چاپ رسیده است که این مورد نیز همانند موارد بسیار دیگر، از چشمان احمد شهید پنهان مانده است. در صورتی که گزارشگر ویژه به دنبال حقیقت ماهیت فعالیت بهاییان در ایران باشد، می‌تواند کتاب ۲۰۰ صفحه‌ای “نقش بهاییان در فتنه‌ی ۸۸” را مشاهده نماید تا شاید بخشی از نقش بهاییان را در ایجاد ناامنی در کشور، در انتخابات ۸۸ درک نماید.

*بهاییان از داشتن اموال، تحصیل و اشتغال محروم هستند؛ این ادعا نیز ناشی از همان واقعیتی است که آقای احمد شهید با بدیهیات و واقعیت‌های جامعه‌ی ایران آشنا نیست. چرا که بهاییان علی‌رغم این که بعد از انقلاب اسلامی به خاطر فرار از ایران از لحاظ اقتصادی به شدت افول کردند اما امروزه نیز در بسیاری از زمینه‌های اقتصادی، انحصار برخی موارد را در اختیار دارند. شرکت‌های معروف اسباب‌بازی سازی و تولید‌درهای چوبی معروف، قسمتی از دارایی‌های برخی بزرگان بهایی در ایران است.

* گزارشگر ویژه در این بند، از دولت ایران خواستار توقف مجازات اعدام توسط سنگسار شده است. حال آن که در قانون جدید، هیچ صحبتی از سنگسار نشده است. این اقدام جدید ایران در قانون می‌توانست به عنوان نقطه‌ی مثبت از دید قوانین بین‌المللی ارزیابی شود، در حالی که هیچ اشاره‌ای به آن نشده است و این مورد نیز مجدد نشان‌ دهنده‌ی عدم اطلاع کافی گزارشگر ویژه از ایران و تحت تأثیر قرار گرفتن احمد شهید از افرادی خاص و معدود دارد.

پس از انتشار گزارش احمد شهید که در آن ترور های دهه ۶۰ منافقین در ایران را یک ادعا خوانده است، خانواده شهدای ترور کشور، با ارسال نامه ای اعتراض خود را به گزارش یکجانبه احمد شهید اعلام کردند.

در دیدار سید محمد جواد هاشمی نژاد دبیرکل بنیاد هابیلیان(خانواده شهدای ترور) با احمد شهید، اسنادی مبنی بر ترور ۱۷۰۰۰ شهروند ایرانی به دست گروهک های ترورریستی که تحت حمایت آمریکا و اسرائیل هستند، به وی ارائه شده بود اما احمد شهید در گزارش خود وجود ترور منافقین در دهه۶۰ را صرفا یک ادعا دانسته است.

واکنش لاریجانی به گزارش های احمد شهید

جواد لاریجانی در مورد گزارش های احمد شهید گفت: این فرد گفته است من دو هزار گزارش در خصوص ایران دارم و در سفری سه روزه به ایران این گزارشها را بررسی می کنم. بعد هم گفته من با ۲۰۰ فرد مصاحبه کردم ولی نمی توانم اسامی آنها را ببرم.

وی گفت: این فرد مضحک دنبال سند سازی علیه ایران است. و دارد هزینه می کند تا مخالفان ایران به لندن سفر کنند و به او گزارش دهند. این اقدام او خلاف اصول گزارشگری در سازمان ملل است و اسم آن سند سازی است. این فرد فاقد وجاهت اخلاقی، فنی و قانونی است و اصلا شرایط کار گزارشگری را نمی داند.

رئیس ستاد حقوق بشر قوه قضائیه با بیان اینکه ما خلاف گزارشگری نیستیم گفت: ایران دنبال گزارشگری بود. همچنین در جریان سفر بانکی مون به تهران این موضوع را اعلام کردیم و گفتیم سیستم قوه قضائیه ایران باز است و ما مشکلی با گزارشگری نداریم. حتی خانم پیلار هم می خواهند به ایران بیاید و دفتر کمیساریای سازمان ملل  را در ایران افتتاح کند.

وی گفت: تاکنون هفت گزارشگر موضوعی از سوی سازمان ملل به ایران آمده اند ولی برخی سوء استفاده کردند ولی همیشه دروازه های ایران بر روی گزارشگران موضوعی باز بوده ولی می خواهیم موضوعات روشن باشد.

منابع و مآخذ: