عقیق:کار ما به این جا رسیده که با داشتن قرآن، زیر بار کفّار مى رویم!
خدا لعنت کند به کسانى که با رشوه خوارى، کفار را بر بلاد اسلامى مسلط و مسلمانان را تسلیم بهایم و درندگان کردند!
چه رشوه اى که یکى بدهند و هزار بگیرند، آیا این رشوه است؟! غلط است که اسم رشوه بر آن بگذاریم. آیا این کارها از روى اضطرار و ناچارى است تا گفته شود: « رُفِعَ مَا اضْطُرُّوا إِلَیْهِ. »(۱)؛ (آن چه امّت من در انجام آن ناچارند… از آنان برداشته شده است.) آن را شامل مى شود؟!
آیا نمى توانیم در خانه ها و بلاد خود بنشینیم؟ آیا ناچاریم که با آن ها هم پیمان شویم؟! آیا بزرگان و مشایخ ما مسلمانان( در صدر اسلام.) از روى ناچارى چنین کارى کردند؟!
ما مسلمانان با این که چنین گنجى (قرآن کریم.) داریم، گویا نداریم و از دست داده ایم! و از سوى دیگر دشمنان خود را هم کَالْعَدَم حساب کرده ایم. سنى ها قرآن را کَالْعَدَم شمردند و ما شیعیان، امام و عترت را! اعتقاد داریم ولى عملاً کَالْعَدَم حساب کرده ایم و تابع سازمان ملل و فرمان او ـ که تابع زور است ـ هستیم.
پینوشت:
۱. وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۳۶۹؛ مستدرک الوسائل، ج۶، ص۴۲۳؛ ج۱۲، ص۲۳؛ بحار الانوار، ج۲، ص۲۷۴، ۲۸۰ و…
وب سایت دفتر حضرت آیت الله العظمی بهجت
منبع:فردا