بنام خدا
این دواصطلاح دوحکم اسلامی است که هریک ازدوواژه ترکیب شده اند امر ونهی-معروف ومنکر
امر یعنی واداشتن ونهی یعنی بازداشتن ازکاری وبرای اینکه آدمی بتواند دیگران را به کاری وادارد ویا ازکاری باز داردابتدا باید برماهیت آن کارآشنا باشد وآن آگاهی ازمعروف ومنکر است. مراد ازمعروف کارنیک ومنظور ازمنکر کارزشت وبد است .در فقه اسلام امور بر5 نوع اند واجب حرام مستحب مکروه ومباح آنچه مصداق معروف است همان واجب ومستحب است وآنچه مصداق منکر است همان حرام ومکروه است ولذا اگر بخواهیم موارد بارز معروف ومنکررا بدانیم همان واجبات وحرامها هستند که دررسائل عملیه آمده است وبنده آنهارا دردولینک زیر آورده ام. بنابراین:
امر بمعروف یعنی دیگران را به انجام واجبات ترغیب کردن ونهی ازمنکر یعنی دیگران را ازانجام حرامها پرهیز دادن.
اما چه کسی چنین تکلیفی را دارد؟که دیگران را امر بمعروف ونهی ازمنکر کند قطعا این وظیفه بردوش همگان نیست چه ممکن است آثار منفی آن بیش ازمثبت باشد. شرط اول ومهم آمران وناهیان اینستکه خودباید ازواجبات وحرامها دقیقا آگاه باشند ولذا برناآگاهان تکلیفی نیست.اگر بعنوان مثال کسی قصددارد دیگری راازربا پرهیز دهد وچنانچه دربرابر پرسشی قرار گرفت باید بتواند ربا را تعریف وبشناساند والا کاری عبث کرده است . بعبارت دیگر اولین کسیکه باید مورد امر ونهی قرار گیرد خود انسان است تا براحکام الهی واقف گردد وصلاحیت لازم برای اصلاح دیگران را بدست آورد .بیائیم از بزرگانمان بیاموزیم .همه ما پیرو مرجع دینی هستیم مراجع عظام احکام الهی را دریافت نموده وآنها را برای آگاهی عموم دررساله عملیه منتشر میکنند واگر کسی هم پرسشی دارد پاسخ میدهند این همان امر بمعروف ونهی ازمنکر است .آیا تاکنون دیده اید میان مرجعی وکسی درگیری شود؟چون درامر بمعروف ونهی ازمنکر هرگز درگیری پیش نمیاید ومواردی که درجامعه رخ میدهد فاقد شرایط دو این دوحکم الهی است. البته اگر روزی نظام ما بخواهد ایندو حکم الهی را مانند آنچه درعربستان سعودی که رفتن به نمازرا اجباری نموده اجباری کند امر دیگری است که نمایندگان مجلس باید آنرا مورد توجه جدی قراردهند .
http://shargh.us/forum/thread-9931.html
http://shargh.us/forum/thread-9932.html
این دواصطلاح دوحکم اسلامی است که هریک ازدوواژه ترکیب شده اند امر ونهی-معروف ومنکر
امر یعنی واداشتن ونهی یعنی بازداشتن ازکاری وبرای اینکه آدمی بتواند دیگران را به کاری وادارد ویا ازکاری باز داردابتدا باید برماهیت آن کارآشنا باشد وآن آگاهی ازمعروف ومنکر است. مراد ازمعروف کارنیک ومنظور ازمنکر کارزشت وبد است .در فقه اسلام امور بر5 نوع اند واجب حرام مستحب مکروه ومباح آنچه مصداق معروف است همان واجب ومستحب است وآنچه مصداق منکر است همان حرام ومکروه است ولذا اگر بخواهیم موارد بارز معروف ومنکررا بدانیم همان واجبات وحرامها هستند که دررسائل عملیه آمده است وبنده آنهارا دردولینک زیر آورده ام. بنابراین:
امر بمعروف یعنی دیگران را به انجام واجبات ترغیب کردن ونهی ازمنکر یعنی دیگران را ازانجام حرامها پرهیز دادن.
اما چه کسی چنین تکلیفی را دارد؟که دیگران را امر بمعروف ونهی ازمنکر کند قطعا این وظیفه بردوش همگان نیست چه ممکن است آثار منفی آن بیش ازمثبت باشد. شرط اول ومهم آمران وناهیان اینستکه خودباید ازواجبات وحرامها دقیقا آگاه باشند ولذا برناآگاهان تکلیفی نیست.اگر بعنوان مثال کسی قصددارد دیگری راازربا پرهیز دهد وچنانچه دربرابر پرسشی قرار گرفت باید بتواند ربا را تعریف وبشناساند والا کاری عبث کرده است . بعبارت دیگر اولین کسیکه باید مورد امر ونهی قرار گیرد خود انسان است تا براحکام الهی واقف گردد وصلاحیت لازم برای اصلاح دیگران را بدست آورد .بیائیم از بزرگانمان بیاموزیم .همه ما پیرو مرجع دینی هستیم مراجع عظام احکام الهی را دریافت نموده وآنها را برای آگاهی عموم دررساله عملیه منتشر میکنند واگر کسی هم پرسشی دارد پاسخ میدهند این همان امر بمعروف ونهی ازمنکر است .آیا تاکنون دیده اید میان مرجعی وکسی درگیری شود؟چون درامر بمعروف ونهی ازمنکر هرگز درگیری پیش نمیاید ومواردی که درجامعه رخ میدهد فاقد شرایط دو این دوحکم الهی است. البته اگر روزی نظام ما بخواهد ایندو حکم الهی را مانند آنچه درعربستان سعودی که رفتن به نمازرا اجباری نموده اجباری کند امر دیگری است که نمایندگان مجلس باید آنرا مورد توجه جدی قراردهند .
http://shargh.us/forum/thread-9931.html
http://shargh.us/forum/thread-9932.html