02-08-2015, 03:30 PM
بنام خدا
رهبری چه مسوولیتهاواختیاراتی دارند؟
آیا اختیارات ایشان خلاف منطق وخرد است؟
آیا این امر با سیاست امروز جهان درانطباق است؟
آیا ایشان میتوانند قانون اساسی وقوانین دیگررا نسخ کنند؟
و دههاپرسش دیگر که درپاسخ به پرسش بالا روشن خواهدشد.
مراد ازولایت همان رهبری جامعه است ومنظور ازعامه ویا مطلقه اختیارات تام وبی قیدوشرط است که ولی فقیه آنرا داراست .اما برای درک دقیق مطلب با هم به نقطه صفر مرزی سفر میکنیم یعنی همانجا که اختیارات خداوند وپیامبر وامام معصوم مطرح است.مگر رهبری نماینده امام معصوم نیستند؟ پس نماینده پیامبر وخداوندند .درنتیجه ناچاریم تا صلاحیتهای خداوندرا بررسی کنیم. خداوند خالق هستی وانسان است واو برهمه چیز تسلط دارد اما دوقانون درذات هستی وجوددارد که درقران کریم نیز بدان اشارت رفته است. یکی اینکه خداوند خلف وعده نمیکند ودیگری اینکه کارهای او براساس عدالت است(ان الله لایخلف المیعاد- لیس بظلام للعبید) درهرجا که خداوند وعده داده است حتما عمل خواهند کرد ودرسایر موارد براساس عدالت عمل میکنند. همین دوقانون صلاحیت خداوندرا مشخص میکند. اگر او چنین است پیامبر وامام معصوم وجانشین او یعنی رهبری نیز چنین است. پس رهبری حداقل در جائیکه تعهدی داده اند خلاف آن عمل نمیکنند ودرموارددیگر براساس عدالت عمل میکنند. اینک ببینیم که رهبری چه تعهداتی دارند؟
روزیکه مردم در22 بهمن با رهبری امام راحل یک نظام اسلامی رابنیان نهادند آنروز امام تنها تعهد به قران کریم وعدالت داشتند ونه بیش اما با تصویب قانون اساسی وامضاء آن توسط رهبری مسوولیتها وتعهداتی برعهده ایشان قرار گرفت اول آنکه چه اموری را ایشان حتما باید انجام دهند ونمیتوانند ازآن سرباز زنند مانند مسوولیتهای اصل110 ودیگر اینکه نمیتوانند درصلاحیتهای دیگر نهادها دخالت کنند مثلا درقانونگزاری مجلس ویا حکم قضات واگر هم درمواردی خارج ازاین دو مورد بود براساس عدالت عمل کنند. همانگونه که خداوند پیامبر وامام معصوم چنین بودند. درنتیجه چارچوب اختیارات وصلاحیتها وتکالیف رهبری نیز مشخص گردید.یک: موادری که حتما برعهده ایشان است ودیگران حق دخالت ندارند دو اینکه مواردی هست که درصلاحیت دیگران است وایشان حق دخالت ندارند وسوم مواردیکه خارج ازاین دو مورد است که باید عادلانه عمل گردد . ومراد ازولایت عامه ومطلقه همین مورد اخیر است و تشخیص موارد خلاف عدالت وعدم رعایت موارد گذشته نیز برعهده مجلس خبرگان رهبری است ومیتواند موجب سلب صلاحیت ازرهبری گردد.
اما دردنیای امروز هرملتی حق دارد سیستم حکومتی خودرا تعیین کند وکسی نمیتواند آنرا به ملتی دیکته کند ملت ایران نظام دینی مبتنی برپیروی ازاهلبیت را برگزیده است ولذا هیچ ایرادی براین گزینش نیست .اینکه درگذشته دراروپا ویا خاورمیانه حکومتهای دینی مسیحی واسلامی تاسیس شده وفرو پاشیده اند دلیلی برنادرستی انتخاب ملت ایران نیست چه همه آن حکومتها ازچارچوب دین وخواست مردم عدول کرده بودند ضمن اینکه تا کنون پس ازرحلت پیامبر اسلام حکومتی مبتنی بر پیروی ازاهلبیت تشکیل نشده است واین اولین تجربه آن درتاریخ توسط ملت ایران است وباید منتظر نتیجه این انتخاب باشیم . اما شیوه حکومت براساس ولایت عامه یا مطلقه نیز خود امری منطقی است چه در مواردیکه قانون اساسی ویا قوانین دیگر موضوعی طرح نشده باشد ولی فقیه براساس ولایت عامه خود تصمیم میگیرد درحالیکه نظامهای موجود چنین ابزاری را دراختیار ندارند.
رهبری چه مسوولیتهاواختیاراتی دارند؟
آیا اختیارات ایشان خلاف منطق وخرد است؟
آیا این امر با سیاست امروز جهان درانطباق است؟
آیا ایشان میتوانند قانون اساسی وقوانین دیگررا نسخ کنند؟
و دههاپرسش دیگر که درپاسخ به پرسش بالا روشن خواهدشد.
مراد ازولایت همان رهبری جامعه است ومنظور ازعامه ویا مطلقه اختیارات تام وبی قیدوشرط است که ولی فقیه آنرا داراست .اما برای درک دقیق مطلب با هم به نقطه صفر مرزی سفر میکنیم یعنی همانجا که اختیارات خداوند وپیامبر وامام معصوم مطرح است.مگر رهبری نماینده امام معصوم نیستند؟ پس نماینده پیامبر وخداوندند .درنتیجه ناچاریم تا صلاحیتهای خداوندرا بررسی کنیم. خداوند خالق هستی وانسان است واو برهمه چیز تسلط دارد اما دوقانون درذات هستی وجوددارد که درقران کریم نیز بدان اشارت رفته است. یکی اینکه خداوند خلف وعده نمیکند ودیگری اینکه کارهای او براساس عدالت است(ان الله لایخلف المیعاد- لیس بظلام للعبید) درهرجا که خداوند وعده داده است حتما عمل خواهند کرد ودرسایر موارد براساس عدالت عمل میکنند. همین دوقانون صلاحیت خداوندرا مشخص میکند. اگر او چنین است پیامبر وامام معصوم وجانشین او یعنی رهبری نیز چنین است. پس رهبری حداقل در جائیکه تعهدی داده اند خلاف آن عمل نمیکنند ودرموارددیگر براساس عدالت عمل میکنند. اینک ببینیم که رهبری چه تعهداتی دارند؟
روزیکه مردم در22 بهمن با رهبری امام راحل یک نظام اسلامی رابنیان نهادند آنروز امام تنها تعهد به قران کریم وعدالت داشتند ونه بیش اما با تصویب قانون اساسی وامضاء آن توسط رهبری مسوولیتها وتعهداتی برعهده ایشان قرار گرفت اول آنکه چه اموری را ایشان حتما باید انجام دهند ونمیتوانند ازآن سرباز زنند مانند مسوولیتهای اصل110 ودیگر اینکه نمیتوانند درصلاحیتهای دیگر نهادها دخالت کنند مثلا درقانونگزاری مجلس ویا حکم قضات واگر هم درمواردی خارج ازاین دو مورد بود براساس عدالت عمل کنند. همانگونه که خداوند پیامبر وامام معصوم چنین بودند. درنتیجه چارچوب اختیارات وصلاحیتها وتکالیف رهبری نیز مشخص گردید.یک: موادری که حتما برعهده ایشان است ودیگران حق دخالت ندارند دو اینکه مواردی هست که درصلاحیت دیگران است وایشان حق دخالت ندارند وسوم مواردیکه خارج ازاین دو مورد است که باید عادلانه عمل گردد . ومراد ازولایت عامه ومطلقه همین مورد اخیر است و تشخیص موارد خلاف عدالت وعدم رعایت موارد گذشته نیز برعهده مجلس خبرگان رهبری است ومیتواند موجب سلب صلاحیت ازرهبری گردد.
اما دردنیای امروز هرملتی حق دارد سیستم حکومتی خودرا تعیین کند وکسی نمیتواند آنرا به ملتی دیکته کند ملت ایران نظام دینی مبتنی برپیروی ازاهلبیت را برگزیده است ولذا هیچ ایرادی براین گزینش نیست .اینکه درگذشته دراروپا ویا خاورمیانه حکومتهای دینی مسیحی واسلامی تاسیس شده وفرو پاشیده اند دلیلی برنادرستی انتخاب ملت ایران نیست چه همه آن حکومتها ازچارچوب دین وخواست مردم عدول کرده بودند ضمن اینکه تا کنون پس ازرحلت پیامبر اسلام حکومتی مبتنی بر پیروی ازاهلبیت تشکیل نشده است واین اولین تجربه آن درتاریخ توسط ملت ایران است وباید منتظر نتیجه این انتخاب باشیم . اما شیوه حکومت براساس ولایت عامه یا مطلقه نیز خود امری منطقی است چه در مواردیکه قانون اساسی ویا قوانین دیگر موضوعی طرح نشده باشد ولی فقیه براساس ولایت عامه خود تصمیم میگیرد درحالیکه نظامهای موجود چنین ابزاری را دراختیار ندارند.