08-02-2013, 05:57 AM
مرد و فمنیزم
ھمانطور كه گفته شد زن در ابتداي ازدواج خود با مرد بر طبق میل ذاتي اش بسیار دوست
دارد تا تمامي دنیاي خود را به مرد وانھد و تسلیم مرد باشد. اما به شدتي كه در مي یابد مرد
به واسطة تأمین دنیاي او، قصد سلطه به روح و عاطفه او را دارد تمامي میلش از میان
ميرود زیرا مرد مسئول دنیاي زن است و وَليِ اموردنیوي او، نه وَليِ امور عاطفي و روحي او.
اما مردان با ناني كه به خانه مي آورند طلب روح و عاطفه را از زن ميكنند وخود را نه تنھا
مالكان تن بلكه مالكان دل زن ميدانند و اینجاست كه زن دیگر نميتواند تسلیم مرد باشد. این
تسلیم نبودن در ارادة زن نیست بلكه این خداست كه اجازة چنین تسلیمیّت را به زن نميدھد.
زیرا دل ھر بشري در دست خداست و تنھا خدا مالك آن است و مرد به دلیل اینكه ميخواھد
مالك دل و روح زن باشد ولایت دنیوي خود را نیز نسبت به زن از دست خواھد داد و این جزایي
از سوي خداوند براي این مرد ظالم است.
مرد به زن خود ميگوید" اگر به واسطه ناني كه من به خانه ميآورم تمامیّت وجودت را از تن و دل و روح به
من تسلیم ميكني، نان ميآورم در غیر این صورت باید تو نیز به بیرون روي و چون من، نان درآوري"
و زن نیز در پاسخ ميگوید" من حتي اگر بخواھم كه دل و روحم را تسلیم توكنم نميتوانم و در ارادة من
نميباشد و اما اگر ناني كه تو به خانه ميآوري اینقدرگران است پس من چنین ناني را نميخواھم و
خود نان خود را در ميآورم"
و بدینگونه بود كه زن از خانه برون رفت تا خود معاش اقتصادي خود را تأمین كند.
و مرد نیز در تماشاي توانائيھاي زن در دنیا، كینه اي شدید به زن پیدا كرد وگفت حال كه
اینطور است پس تمامي مسئولیت زندگي نیز بر دوش تو خواھدبود و این روند شكلگیري در
فمینیزم تاریخ است.
فمینیزم حاصل قبول مسئولیت دنیوي زندگي توسط زن است و زن به واسطه این
مسئولیت پذیري در قبال خانواده مبدّل به فرمانده خانه شد و مردان نیز به میزاني كه
تمامي مسئولیت دنیا را بر دوش زن نھادند تا به ھوس بازي خود برسند مبدّل به فرمانبران
زن گشتند و اینان ھمان مرداني ھستند كه « زن ذلیل » نامیده ميشوند. این ذلّت، جزاي مرد
ھوس باز و بي مسئولیت است . چنین مرداني علیرغم ارادة خود، تحت فرمان زنان خود
قرار ميگیرند و خود نیز از این فرمانبري رھایي ندارند.
این عذابي عظیم است كه كارخانة كینه زناشوئيھاي مدرن ميباشد كه تحت عنوان « برابري »تقدیس
ميشود.
این ھمان تقدیسِ جھنّم است كه « عشق » نامیده شده است.
بخشی از کتاب " من تو او - ماده وجود ۲ " استاد خانجانی - صفحه
ھمانطور كه گفته شد زن در ابتداي ازدواج خود با مرد بر طبق میل ذاتي اش بسیار دوست
دارد تا تمامي دنیاي خود را به مرد وانھد و تسلیم مرد باشد. اما به شدتي كه در مي یابد مرد
به واسطة تأمین دنیاي او، قصد سلطه به روح و عاطفه او را دارد تمامي میلش از میان
ميرود زیرا مرد مسئول دنیاي زن است و وَليِ اموردنیوي او، نه وَليِ امور عاطفي و روحي او.
اما مردان با ناني كه به خانه مي آورند طلب روح و عاطفه را از زن ميكنند وخود را نه تنھا
مالكان تن بلكه مالكان دل زن ميدانند و اینجاست كه زن دیگر نميتواند تسلیم مرد باشد. این
تسلیم نبودن در ارادة زن نیست بلكه این خداست كه اجازة چنین تسلیمیّت را به زن نميدھد.
زیرا دل ھر بشري در دست خداست و تنھا خدا مالك آن است و مرد به دلیل اینكه ميخواھد
مالك دل و روح زن باشد ولایت دنیوي خود را نیز نسبت به زن از دست خواھد داد و این جزایي
از سوي خداوند براي این مرد ظالم است.
مرد به زن خود ميگوید" اگر به واسطه ناني كه من به خانه ميآورم تمامیّت وجودت را از تن و دل و روح به
من تسلیم ميكني، نان ميآورم در غیر این صورت باید تو نیز به بیرون روي و چون من، نان درآوري"
و زن نیز در پاسخ ميگوید" من حتي اگر بخواھم كه دل و روحم را تسلیم توكنم نميتوانم و در ارادة من
نميباشد و اما اگر ناني كه تو به خانه ميآوري اینقدرگران است پس من چنین ناني را نميخواھم و
خود نان خود را در ميآورم"
و بدینگونه بود كه زن از خانه برون رفت تا خود معاش اقتصادي خود را تأمین كند.
و مرد نیز در تماشاي توانائيھاي زن در دنیا، كینه اي شدید به زن پیدا كرد وگفت حال كه
اینطور است پس تمامي مسئولیت زندگي نیز بر دوش تو خواھدبود و این روند شكلگیري در
فمینیزم تاریخ است.
فمینیزم حاصل قبول مسئولیت دنیوي زندگي توسط زن است و زن به واسطه این
مسئولیت پذیري در قبال خانواده مبدّل به فرمانده خانه شد و مردان نیز به میزاني كه
تمامي مسئولیت دنیا را بر دوش زن نھادند تا به ھوس بازي خود برسند مبدّل به فرمانبران
زن گشتند و اینان ھمان مرداني ھستند كه « زن ذلیل » نامیده ميشوند. این ذلّت، جزاي مرد
ھوس باز و بي مسئولیت است . چنین مرداني علیرغم ارادة خود، تحت فرمان زنان خود
قرار ميگیرند و خود نیز از این فرمانبري رھایي ندارند.
این عذابي عظیم است كه كارخانة كینه زناشوئيھاي مدرن ميباشد كه تحت عنوان « برابري »تقدیس
ميشود.
این ھمان تقدیسِ جھنّم است كه « عشق » نامیده شده است.
بخشی از کتاب " من تو او - ماده وجود ۲ " استاد خانجانی - صفحه