امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
مشروعیت ازدواج موقت در کتاب های اهل سنت
#1
متعه چیست؟
اتفاق شیعه وسنی در تعریف متعه و ازدواج دانستن آن :
اتفاق شیعه و سنی در اینکه متعه در صدر اسلام مدتی جایز بوده است :
اختلاف بین شیعه وسنی در مورد متعه در چیست؟

ادله حلیت متعه:
1- کلام خداوند متعال :
اثبات نزول این آیه در مورد متعه :
2- نهی عمر از دو متعه حلال
مدارک این روایت در کتب اهل سنت
ماجرای یحیی بن اکثم و این روایت :
ماجرای مامون خلیفه عباسی و این روایت :
3- روایات دال بر حلیت متعه در کتب اهل سنت:
4- کلام امیر مومنان و ابن عباس : اگر عمر از متعه نهی نمی کرد جز افراد بدبخت زنا نمی کردند :
5- نظر صحابه ، تابعین و علمای اهل سنت و سیره آنها در مورد متعه :

مالک بن أنس:
احمد بن حنبل :
صحابه ای متعه کرده و یا آن را جایز می دانسته اند :
تابعین و یا علمای اهل سنت که متعه کرده و یا آن را جایز دانسته اند:
آیا متعه نسخ شده است؟
1- نسخ با آیه سوره مومنون :
2- نسخ با آیه میراث :
نسخ با نهی رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در غزوه خیبر:
آیا صحیح است که امیر مومنان فرموده اند متعه در خیبر نسخ شد؟
آیا شما قبول می کنید که کسی با خواهر یا مادر شما متعه کند
1 - گفتگو میان امام باقر علیه السلام و لیثی :
2 - گفتگو میان ابو حنیفه و مؤمن طاق :

متعه چیست؟

مساله متعه یا ازدواج موقت ، از جمله مسائلی است که اختلاف بین شیعه و سنی در مورد آن بسیار شدید بوده و اهل سنت از آن به عنوان حربه ای بر ضد شیعه استفاده می کنند .

اتفاق شیعه وسنی در تعریف متعه و ازدواج دانستن آن :
در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که همگی علمای مذاهب در این نکته اتفاق دارند که "متعه ازدواجی است که در آن مرد و زن مدت زمانی را برای عقد معین می کنند و پس از گذشتن مدت ، خود به خود محرمیت از بین رفته و احتیاجی به طلاق ندارد ".

قال أبو عمر (بن عبد البر) لم یختلف العلماء من السلف والخلف أنّ المتعة نکاح إلى أجل لا میراث فیه ، والفرقة تقع عند انقضاء الأجل من غیر طلاق. وقال ابن عطیة : وکانت المتعة أن یتزوج الرجل المرأة بشاهدین وإذن الولی إلى أجل مسمّى ، وعلى أن لا میراث بینهما ، ویعطیها ما اتفقا علیه ، فإذا انقضت المدة فلیس له علیها سبیل ویستبرئ رحمها : لان الولد لا حق فیه بلا شک ، فإن لم تحمل حلت لغیره. تفسیر قرطبی ج5 ص132

ابو عمر (بن عبد البر) گفته است که هیچ یک از علمای سلف و گذشته در این اختلاف نداشته اند که متعه ، ازدواجی است که در آن ارث نیست و جدایی در آن با گذشتن مدت و بدون طلاق صورت می گیرد . وابن عطیه گفته است : متعه این است که شخص با زن ازدواج کند و دو شاهد و اذن ولی داشته باشد و تاریخ (برای انتهای عقد) معین کند . و چنین است که ارثی در بین آن دو نباشد و اینکه هر مقداری را که بر آن موافقت نمودند ، (به عنوان مهر زن ) به وی بدهد . پس وقتی که مدت زمان گذشت دیگر مرد راهی بر این زن نخواهد داشت ( دیگر همسر او نیست ) و زن باید عده نگه دارد . زیرا فرزند در متعه به پدر ملحق می شود . پس اگر این زن عده باردار نمی شد (عده نداشت) برای دیگران حلال می شود ( می توانند با وی ازدواج کنند) تفسیر طبری ج5 ص 12 سوره نساء ذیل آیه 24 نیز همین مطلب را می گوید .
اتفاق شیعه و سنی در اینکه متعه در صدر اسلام مدتی جایز بوده است :

همچنین در اینکه متعه مدت زمانی در ایام حیات رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم مشروع بوده است هیچ شکی نیست :
ولا شک أنه کان مشروعا فی ابتداء الإسلام
هیچ شکی در این نیست که متعه در ابتدای اسلام جایز بوده است .

تفسیر ابن کثیر ج1 ص475

پس ادعای حلیت اضطراری آن مانند حلیت گوشت مرده و خون در حال اضطرار نیز معنی ندارد . زیرا ضرورت ، در هر زمانی حکم حرمت را در هر موضوعی که باشد - بر می دارد و مختص به زمان رسول خدا نیست .
پاسخ
تشکر شده توسط:


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان