06-24-2011, 04:51 PM
معاویه بر غیر اسلام وفات یافت!
و سلامی گرم و صمیمی به همه دوستانی که تا اینجا ما را همراهی کردند و وجه نظرات خود را از ما دریغ نساختند.
با اینکه معاویه معلوم الحال است اما در این پست اثبات خواهیم نمود که معاویه بن ابی سفیان مسلمان نبود و بر غیر اسلام وفات یافت. نمی خواهم دلیل قرآنی بیاورم یا که به احادیث پیامبر احتجاج کنم، نه، بلکه می خواهم گفته ی علمای اهل سنت را درباره معاویه نشان بدم!
قبل از اثبات مطلب باید درباره ی دو تن از علمای اهل سنت، اطلاعاتی داشته باشیم:
1ـ زیاد بن ایوب (ملقب به دَلَّوَيْه):
امام الذهبی درباره اش می نویسد:
زِيَادُ بنُ أَيُّوْبَ بنِ زِيَادٍ الطُّوْسِيُّ ، الإِمَامُ، المُتْقِنُ، الحَافِظُ الكَبِيْرُ، شُعْبَةُ الصَّغِيْرُ، أَبُو هَاشِمٍ الطُّوْسِيُّ، ثُمَّ البَغْدَادِيُّ، وَيُلَقَّبُ أَيضاً: دَلَّوَيْه.
حَدَّثَ عَنْهُ: البُخَارِيُّ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالتِّرْمِذِيُّ، وَالنَّسَائِيُّ...
وَقَدْ حَدَّثَ عَنْهُ: رَفِيقُهُ؛ أَحْمَدُ بنُ حَنْبَلٍ.
قَالَ إِبْرَاهِيْمُ بنُ أُورْمَةَ: لَيْسَ عَلَى بَسِيطِ الأَرْضِ أَحَدٌ أَوْثَقُ مِنْ زِيَادِ بنِ أَيُّوْبَ.
وَقَالَ أَبُو حَاتِمٍ: صَدُوْقٌ.
ترجمه: زیاد بن ایوب بن زیاد طوسی، امام و پیشوا، استاد کامل، حافظ بزرگ، ... ، کنیه اش ابو هاشم طوسی البغدادی و ملقب به دَلَّوَيْه می باشد.
بخاری، ابو داود ، ترمذی و نسائی و... از او حدیث نقل کرده اند.
و همچنین رفیقش احمد بن حنبل از وی حدیث نقل کرده است.
ابراهیم بن اورمه گفت: بر روی زمین فردی مطمئن تر و مورد اعتمادتر از زیاد بن ایوب موجود نیست!
و ابو حاتم گفت: (زیاد بن ایوب) راستگو است.(1)
کسی که مطلب فوق را خوانده باشد متوجه خواهد شد که زیاد بن ایوب یا همان «دَلَّـوَيْه» چه جایگاهی در نزد اهل سنت دارد. بطوریکه امام احمد بن حنبل، بخاری و صاحبان صحاح از وی احادیث نقل کرده و بر ثقه و راستگو بودنش شهادت داده اند.
علاوه بر این، ابن حجر عسقلانی درباره «دَلَّـوَيْه» آورده است:
الطوسي اسمه زياد بن أيوب بن زياد البغدادي أبو هاشم يلقب دلويه ثقة.
ترجمه: الطوسی نامش زیاد بن ایوب بغدادی، (کنیه اش) ابو هاشم است. و ملقب به دَلَّوَيْه و فردی مورد اعتماد است. (2)
2- علی بن الجعد:
امام الذهبی درباره اش می نویسد:
عَلِيُّ بنُ الجَعْدِ بنِ عُبَيْدٍ البَغْدَادِيُّ ، الإِمَامُ، الحَافِظُ، الحُجَّةُ، مُسْنِدُ بَغْدَادَ، أَبُو الحَسَنِ البَغْدَادِي.
حَدَّثَ عَنْهُ: البُخَارِيُّ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَيَحْيَى بنُ مَعِيْنٍ، وَخَلَفُ بنُ سَالِمٍ، وَأَحْمَدُ بنُ حَنْبَلٍ و...
ترجمه: علی بن الجعد بن عبید، امام و پیشوا، حافظ، حجت، ... ، (کنیه اش) ابوالحسن بغدادی است.
بخاری، ابو داود ، یحیی بن معین، خلف بن سالم، احمد بن حنبل و... از او احادیث نقل کرده اند. (3)
همچنین در چند صفحه بعد، آورده است:
وَقَالَ مُحَمَّدُ بنُ حَمَّادٍ المُقْرِئُ: سَأَلْتُ يَحْيَى بنَ مَعِيْنٍ عَنْ عَلِيِّ بنِ الجَعْدِ، فَقَالَ: ثِقَةٌ صَدُوْقٌ. ترجمه: محمد بن حماد المقرئ گفت: از یحیی بن معین درباره علی بن جعد پرسیدم، پس گفت: او فردی مورد اعتماد و راستگو است. (4)
و نیز ابن حبان می نوسید:
علي بن الجعد: ثقة ثبت من رجال البخاري.
ترجمه: عی بن الجعد ثقه و از راویان مورد اعتماد بخاری است. (5)
نتیجه مطالب فوق:
تمامی مطالب فوق را به این جهت نقل کردیم تا با جمله ی زیر، مقصود خود را اثبات نماییم:
اسحاق بن ابراهیم از علمای اهل سنت ، از قول امام احمد بن حنبل، جمله ی زیر را نقل کرده است:
وَ سَمِعْتُ أباعَبْدِالله، وَقالَ لَهُ دَلَّوَيْه ، سَمِعْتُ عَلِيِّ بْنِ الْجَعْد يَقُول: ماتَ وَالله مُعاويَةَ عَلي غَيرِ الْإسلام.
ترجمه: شنیدم از ابا عبدالله (منظور احمد بن حنبل) ، که دَلَّوَيْه به او گفت : شنیدم علی بن الجعد می گفت: به خدا سوگند، که معاویه بر غیر اسلام وفات یافت. (6)
قضاوت با شما خوانندگان
پی نوشت ها:ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) ـ سير أعلام النبلاء، الامام شمس الدين محمد بن أحمد الذهبي (المتوفى 748 هـ 1374 م)، ج 12، ب 41، ص 120 و 121، الناشر: مؤسسة الرسالة ــ بيروت، الطبعة الرابعة 1406 هـ ــ 1986 م، التحقیق: شعيب الارنؤوط.
(2) ـ لسان الميزان، أحمد بن علي بن حجر العسقلاني، ج 7، ص 510، ح 5839، الناشر : مؤسسة الأعلمي للمطبوعات ــ بيروت، الطبعة الثالثة ، 1406 هـ ــ 1986م.
(3) ـ سير أعلام النبلاء، الامام شمس الدين محمد بن أحمد الذهبي (المتوفى 748 هـ 1374 م)، ج 10، ب 152، ص 459 و 460، الناشر: مؤسسة الرسالة ــ بيروت، الطبعة التاسعة 1413 هـ ــ 1993م ، التحقیق: شعيب الارنؤوط.
(4) ـ همان، ص 466.
(5) ـ صحيح ابن حبان، أبو حاتم محمد بن حبان بن أحمد التميمي (المتوفى : 354هـ)، ج 5، ص 103، ح 1799، الناشر : مؤسسة الرسالة ــ بیروت.
(6) ـ مسائل الإمام أحمد بن حنبل ، إسحاق بن إبراهيم بن هانئ النيسابوري (المتوفی 275 هـ)، ص 408، ح 1866، الناشر: دارالتأصيل + دار المودة، المحقق: أحمد بن سالم المصري.
و سلامی گرم و صمیمی به همه دوستانی که تا اینجا ما را همراهی کردند و وجه نظرات خود را از ما دریغ نساختند.
با اینکه معاویه معلوم الحال است اما در این پست اثبات خواهیم نمود که معاویه بن ابی سفیان مسلمان نبود و بر غیر اسلام وفات یافت. نمی خواهم دلیل قرآنی بیاورم یا که به احادیث پیامبر احتجاج کنم، نه، بلکه می خواهم گفته ی علمای اهل سنت را درباره معاویه نشان بدم!
قبل از اثبات مطلب باید درباره ی دو تن از علمای اهل سنت، اطلاعاتی داشته باشیم:
1ـ زیاد بن ایوب (ملقب به دَلَّوَيْه):
امام الذهبی درباره اش می نویسد:
زِيَادُ بنُ أَيُّوْبَ بنِ زِيَادٍ الطُّوْسِيُّ ، الإِمَامُ، المُتْقِنُ، الحَافِظُ الكَبِيْرُ، شُعْبَةُ الصَّغِيْرُ، أَبُو هَاشِمٍ الطُّوْسِيُّ، ثُمَّ البَغْدَادِيُّ، وَيُلَقَّبُ أَيضاً: دَلَّوَيْه.
حَدَّثَ عَنْهُ: البُخَارِيُّ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالتِّرْمِذِيُّ، وَالنَّسَائِيُّ...
وَقَدْ حَدَّثَ عَنْهُ: رَفِيقُهُ؛ أَحْمَدُ بنُ حَنْبَلٍ.
قَالَ إِبْرَاهِيْمُ بنُ أُورْمَةَ: لَيْسَ عَلَى بَسِيطِ الأَرْضِ أَحَدٌ أَوْثَقُ مِنْ زِيَادِ بنِ أَيُّوْبَ.
وَقَالَ أَبُو حَاتِمٍ: صَدُوْقٌ.
ترجمه: زیاد بن ایوب بن زیاد طوسی، امام و پیشوا، استاد کامل، حافظ بزرگ، ... ، کنیه اش ابو هاشم طوسی البغدادی و ملقب به دَلَّوَيْه می باشد.
بخاری، ابو داود ، ترمذی و نسائی و... از او حدیث نقل کرده اند.
و همچنین رفیقش احمد بن حنبل از وی حدیث نقل کرده است.
ابراهیم بن اورمه گفت: بر روی زمین فردی مطمئن تر و مورد اعتمادتر از زیاد بن ایوب موجود نیست!
و ابو حاتم گفت: (زیاد بن ایوب) راستگو است.(1)
کسی که مطلب فوق را خوانده باشد متوجه خواهد شد که زیاد بن ایوب یا همان «دَلَّـوَيْه» چه جایگاهی در نزد اهل سنت دارد. بطوریکه امام احمد بن حنبل، بخاری و صاحبان صحاح از وی احادیث نقل کرده و بر ثقه و راستگو بودنش شهادت داده اند.
علاوه بر این، ابن حجر عسقلانی درباره «دَلَّـوَيْه» آورده است:
الطوسي اسمه زياد بن أيوب بن زياد البغدادي أبو هاشم يلقب دلويه ثقة.
ترجمه: الطوسی نامش زیاد بن ایوب بغدادی، (کنیه اش) ابو هاشم است. و ملقب به دَلَّوَيْه و فردی مورد اعتماد است. (2)
2- علی بن الجعد:
امام الذهبی درباره اش می نویسد:
عَلِيُّ بنُ الجَعْدِ بنِ عُبَيْدٍ البَغْدَادِيُّ ، الإِمَامُ، الحَافِظُ، الحُجَّةُ، مُسْنِدُ بَغْدَادَ، أَبُو الحَسَنِ البَغْدَادِي.
حَدَّثَ عَنْهُ: البُخَارِيُّ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَيَحْيَى بنُ مَعِيْنٍ، وَخَلَفُ بنُ سَالِمٍ، وَأَحْمَدُ بنُ حَنْبَلٍ و...
ترجمه: علی بن الجعد بن عبید، امام و پیشوا، حافظ، حجت، ... ، (کنیه اش) ابوالحسن بغدادی است.
بخاری، ابو داود ، یحیی بن معین، خلف بن سالم، احمد بن حنبل و... از او احادیث نقل کرده اند. (3)
همچنین در چند صفحه بعد، آورده است:
وَقَالَ مُحَمَّدُ بنُ حَمَّادٍ المُقْرِئُ: سَأَلْتُ يَحْيَى بنَ مَعِيْنٍ عَنْ عَلِيِّ بنِ الجَعْدِ، فَقَالَ: ثِقَةٌ صَدُوْقٌ. ترجمه: محمد بن حماد المقرئ گفت: از یحیی بن معین درباره علی بن جعد پرسیدم، پس گفت: او فردی مورد اعتماد و راستگو است. (4)
و نیز ابن حبان می نوسید:
علي بن الجعد: ثقة ثبت من رجال البخاري.
ترجمه: عی بن الجعد ثقه و از راویان مورد اعتماد بخاری است. (5)
نتیجه مطالب فوق:
تمامی مطالب فوق را به این جهت نقل کردیم تا با جمله ی زیر، مقصود خود را اثبات نماییم:
اسحاق بن ابراهیم از علمای اهل سنت ، از قول امام احمد بن حنبل، جمله ی زیر را نقل کرده است:
وَ سَمِعْتُ أباعَبْدِالله، وَقالَ لَهُ دَلَّوَيْه ، سَمِعْتُ عَلِيِّ بْنِ الْجَعْد يَقُول: ماتَ وَالله مُعاويَةَ عَلي غَيرِ الْإسلام.
ترجمه: شنیدم از ابا عبدالله (منظور احمد بن حنبل) ، که دَلَّوَيْه به او گفت : شنیدم علی بن الجعد می گفت: به خدا سوگند، که معاویه بر غیر اسلام وفات یافت. (6)
قضاوت با شما خوانندگان
پی نوشت ها:ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) ـ سير أعلام النبلاء، الامام شمس الدين محمد بن أحمد الذهبي (المتوفى 748 هـ 1374 م)، ج 12، ب 41، ص 120 و 121، الناشر: مؤسسة الرسالة ــ بيروت، الطبعة الرابعة 1406 هـ ــ 1986 م، التحقیق: شعيب الارنؤوط.
(2) ـ لسان الميزان، أحمد بن علي بن حجر العسقلاني، ج 7، ص 510، ح 5839، الناشر : مؤسسة الأعلمي للمطبوعات ــ بيروت، الطبعة الثالثة ، 1406 هـ ــ 1986م.
(3) ـ سير أعلام النبلاء، الامام شمس الدين محمد بن أحمد الذهبي (المتوفى 748 هـ 1374 م)، ج 10، ب 152، ص 459 و 460، الناشر: مؤسسة الرسالة ــ بيروت، الطبعة التاسعة 1413 هـ ــ 1993م ، التحقیق: شعيب الارنؤوط.
(4) ـ همان، ص 466.
(5) ـ صحيح ابن حبان، أبو حاتم محمد بن حبان بن أحمد التميمي (المتوفى : 354هـ)، ج 5، ص 103، ح 1799، الناشر : مؤسسة الرسالة ــ بیروت.
(6) ـ مسائل الإمام أحمد بن حنبل ، إسحاق بن إبراهيم بن هانئ النيسابوري (المتوفی 275 هـ)، ص 408، ح 1866، الناشر: دارالتأصيل + دار المودة، المحقق: أحمد بن سالم المصري.