امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
منظور از «مضطرى كه دعاى او به اجابت مى رسد» كيست؟
#1
منظور از «مضطرى كه دعاى او به اجابت مى رسد» كيست؟

جواب: گرچه خداوند دعاى همه را ـ هر گاه شرائطش جمع باشد ـ اجابت مى كند ولى در آيات قرآن مخصوصاً روى عنوان «مضطر» تكيه شده است، به اين دليل كه يكى از شرائط اجابت دعا آن است كه: انسان چشم از عالم اسباب به كلى برگيرد و تمام قلب و روحش را در اختيار خدا قرار دهد، همه چيز را از آن او بداند و حل هر مشكلى را به دست او ببيند، و اين درك و ديد، در حال اضطرار دست مى دهد.

درست است كه عالم، عالم اسباب است، و مؤمن نهايت تلاش و كوشش خود را در اين زمينه به كار مى گيرد، ولى هرگز در جهان اسباب گم نمى شود، همه را از بركت ذات پاك او مى بيند «ديده اى نافذ و سبب سوراخ كن دارد كه اسباب را از بيخ و بن بر مى كند» و در پشت حجاب اسباب ذات «مسبب الاسباب» را مى بيند و همه چيز را از او مى خواهد.

آرى، اگر انسان به اين مرحله برسد، مهمترين شرط اجابت دعا را فراهم ساخته است.

جالب اين كه: در بعضى از روايات، اين آيه تفسير به قيام حضرت مهدى(عليه السلام) شده.

در روايتى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم: وَ اللّهِ لَكَأَنِّى أَنْظُرُ اِلَى الْقائِمِ وَ قَدْ أَسْنَدَ ظَهْرَهُ اِلَى الْحَجَرِ ثُمَّ يُنْشِدُ اللّهَ حَقَّهُ... قالَ: هُوَ وَ اللّهِ الْمُضْطَرُّ فِى كِتابِ اللّهِ فِى قَوْلِهِ: أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الأَرْضِ:

«به خدا سوگند گويا من مهدى(عليه السلام) را مى بينم كه پشت به حجر الاسود زده و خدا را به حق خود مى خواند... سپس فرمود: به خدا سوگند مضطر در كتاب اللّه در آيه أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ... او است».

در حديث ديگرى از امام صادق(عليه السلام) چنين آمده: نُزِّلَتْ فِى الْقائِمِ مِْن آلِ مُحَمَّدعَلَيْهِمُ السَّلامُ هُوَ وَ اللّهِ الْمُضْطَرُّ اِذا صَلّى فِى الْمَقامِ رَكْعَتَيْنِ وَ دَعا اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ فَأَجابَهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُهُ خَلِيْفَة فِى الأَرْضِ:

«اين آيه در مورد مهدى از آل محمّد(عليه السلام) نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامى كه در مقام ابراهيم(عليه السلام) دو ركعت نماز به جا مى آورد و دست به درگاه خداوند متعال بر مى دارد، دعاى او را اجابت مى كند، ناراحتى ها را بر طرف مى سازد، و او را خليفه روى زمين قرار مى دهد».

بدون شك، منظور از اين تفسير ـ همان گونه كه نظائر آن را فراوان ديده ايم ـ منحصر ساختن مفهوم آيه به وجود مبارك مهدى(عليه السلام) نيست، بلكه آيه مفهوم گسترده اى دارد كه يكى از مصداق هاى روشن آن وجود مهدى(عليه السلام) است كه در آن زمان كه همه جا را فساد گرفته باشد، درها بسته شده، كارد به استخوان رسيده، بشريت در بن بست سختى قرار گرفته، و حالت اضطرار در كل عالم نمايان است در آن هنگام، در مقدس ترين نقطه روى زمين دست به دعا برمى دارد و تقاضاى كشف سوء مى كند و خداوند اين دعا را سرآغاز انقلاب مقدس جهانى او قرار مى دهد و به مصداق «وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الأَرْضِ» او و يارانش را خلفاى روى زمين مى كند.(1)

---------------------

پی نوشت ها:

1. تفسیر نمونه، جلد 15، صفحه 551.
پاسخ
تشکر شده توسط:


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان