05-16-2011, 03:40 PM
شعر جانسوز
دعبل بن علي خُزاعي، شاعر نامدار شيعي، ميگويد: قصيدهاي را براي مولايم امام رضا عليه السلام سرودم، که يک بيت مشهور آن اين بود :
مَدارسُ آياتٍ خَلَتْ مِنْ تِلاوةٍ
ومَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ العَرَصَاتِ
جايگاههاي تدريس آيات قرآن (بعد از رحلت پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم) خالي گرديد، و مقام نزول وحي تهي ماند.
در شعرم به اين ابيات رسيدم :
خُروجَ إمامٍ لا مَحالَةَ خارِجٌ
يَقُومُ عَلَي اسمِ اللَّهِ والبَرَکاتِ
يُمَيِّزُ فينا کُلَّ حَقٍّ وباطِلٍ
ويَجْزي عَلَي النَّعْماءِ والنَّقِمَاتِ
- قيام و ظهور حضرت مهدي عليه السلام حتمي است و با نام خداوند - تبارک و تعالي - و برکات او قيام ميکند.
- او در ميان ما هر حقّ و باطلي را از هم جدا ميکند و مردم را بر نعمتها و نقمتها پاداش و کيفر ميدهد.
وقتي اين دو بيت را خواندم، امام رضا عليه السلام گريستند سپس سر برداشتند و فرمودند :
«يا خُزاعيُّ! نَطَقَ رُوحُ القُدُسِ علي لِسانِکَ بِهذَين البَيْتَين». [1] .
اي خزاعي! روح القُدُس اين دو بيت را بر زبان تو جاري کرد.
1- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 154 ، ح 4
دعبل بن علي خُزاعي، شاعر نامدار شيعي، ميگويد: قصيدهاي را براي مولايم امام رضا عليه السلام سرودم، که يک بيت مشهور آن اين بود :
مَدارسُ آياتٍ خَلَتْ مِنْ تِلاوةٍ
ومَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ العَرَصَاتِ
جايگاههاي تدريس آيات قرآن (بعد از رحلت پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم) خالي گرديد، و مقام نزول وحي تهي ماند.
در شعرم به اين ابيات رسيدم :
خُروجَ إمامٍ لا مَحالَةَ خارِجٌ
يَقُومُ عَلَي اسمِ اللَّهِ والبَرَکاتِ
يُمَيِّزُ فينا کُلَّ حَقٍّ وباطِلٍ
ويَجْزي عَلَي النَّعْماءِ والنَّقِمَاتِ
- قيام و ظهور حضرت مهدي عليه السلام حتمي است و با نام خداوند - تبارک و تعالي - و برکات او قيام ميکند.
- او در ميان ما هر حقّ و باطلي را از هم جدا ميکند و مردم را بر نعمتها و نقمتها پاداش و کيفر ميدهد.
وقتي اين دو بيت را خواندم، امام رضا عليه السلام گريستند سپس سر برداشتند و فرمودند :
«يا خُزاعيُّ! نَطَقَ رُوحُ القُدُسِ علي لِسانِکَ بِهذَين البَيْتَين». [1] .
اي خزاعي! روح القُدُس اين دو بيت را بر زبان تو جاري کرد.
1- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 154 ، ح 4