09-26-2010, 10:25 PM
پرونده ای خواندنی از حفظ حقوق زن به سبک آمریکایی
راشل کوری
«راشل کوری» و «جسیکا لینچ» دو دختر جوان آمریکایی سرنوشتی خواندنی اما متفاوت با هم دارند اما سرگذشتشان در دو وجه با هم مشترک است:«خاورمیانه» و «تحریف شدن ماجرای آنان توسط منابع اطلاعاتی آمریکا به نفع ارتش».
سرجوخه «جسیکا لینچ» یکی از سربازان ارتش آمریکاست که به عراق اعزام شد در حالی که 19 سال بیشتر نداشت. اما «راشل کوری» 23 ساله یک فعال سیاسی بود که برای حمایت از زنان و کودکان کشته شده فلسطینی، با هدف اعتراض به حمایت سرسختانه آمریکا از اسرائیل به غزه رفت و بدن او درست هفت روز پیش از ان که «جسیکا لینچ» به اسارت نیروهای عراقی درآید، در زیر بولدوزرهای صهیونیست ها در غزه له شد.
از این دو دختر آمریکایی، اگر چه «لینچ» به عرق رفته بود تا برای زیاده خواهی های دولتش بجنگد اما «کوری» به غزه آمده بود تا در برابر سیاست های آمیخته با جنایت دولتش بایستد و جنگ را تمام کند.
کوری به عنوان یک شهروند آمریکایی معتقد بود که مسئولیت دارد تا از فلسطینی ها در مقابل سلاح های ساخت آمریکا که در اختیار اسرائیل قرار گرفته دفاع کند. او در نامه هایش به خانه فاش می کند که چگونه آب آشامیدنی از غزه به سمت شهرک های اسرائیلی منحرف می شود و چه طور در فلسطین، مرگ بر سر خانواده ها سایه افکنده است.
اونوشته بود:«جنایات اسرائیل آن چیزی است که مردم آمریکا بابت آن مالیات می دهند»! کوری خیال می کرد که شاید کشتن فلسطینی ها برای اسرائیل راحت باشد و رسانه های غربی از کنار این جنایات به سادگی عبور کنند اما اسرائیل به خاطر منافع مشترکی که با آمریکا دارد هیچگاه دوست ندارد با کشتن یک دختر آمریکایی در سرزمین های اشغالی یک رسوایی رسانه ای بزرگ برای خودش بیافریند.
کوری با باور به این که لباس نارنجی رنگش می تواند در برابر یورش اسرائیلی ها نقش جلیقه نجات را بازی کند و بلندگویی که در دستش گرفته بود سپری در برابر گلوله های صهیونیست ها باشد در برابر بولدوزرهای اسرائیلی در کنار چاه های آب ایستاد و بچه های غزه ای را به سمت مدرسه هدایت کرد.
اما وقتی سرباز اسرائیلی راننده بولدوزر پدال گاز را فشار داد و با سرعت به سمت کوری آمد، خیالات این دختر جوان نقش برآب شد. اینگونه بود که او جانش را داد تا ایمان بیاورد که حقوق زنان و کودکان و فراتر از آن، حقوق بشر برای دولتمردان آمریکا و صهیونیست ها یک بازیچه است.
خبر مرگ راشل کوری تنها دو روز مهمان رسانه های آمریکایی بود و بنا به دلایلی مشکوک، به کمای خبری رفت. در حالی که شهادت شاهدان عینی دال بر عمدی بودن قتل کوری بود اما با سکوت کامل مقامات آمریکایی روبرو شد و رئیس جمهور امریکا هرگز در خصوص یک شهروند آمریکایی که توسط بولدوزرهای ساخت آمریکا و خریده شده با مالیات های آمریکایی ها کشته شد، حرفی بر زبان نیاورد.
و اما ماجرای «جسیکا لینچ»: وقتی پنتاگون نجات موفقیت آمیز لینچ را اعلام کرد او به یک قهرمان یک شبه تبدیل شد. رسانه ها لینچ را با جملات زیبایی همچون «آمریکا عاشق جسیکا است»، او را به اوج شهرت رساندند. سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد که پرزیدنت بوش از بابت جسیکا لینچ بسیار خوشحال است. روایت ساختگی دولت امریکا این بود که «جسیکا لینچ» در یک نبرد خونین مسلحانه در حالی که مجروح بوده، به دست عراقی ها می افتد و یک پزشک روانی عراقی در بیمارستان او را مورد آزار و اذیت قرار می دهد؛ سپس سربازان آمریکایی در یک عملیات قهرمانانه جسیکا را نجات می دهند!
پس از مدتی روایت ساختگی دولت آمریکا درباره جسیکا لو رفت: پزشکانی که جسیکا را مداوا کرده بودند فاش کردند که هیچ نشانه ای از جراحت ناشی از جنگ بر بدن او نبوده است! شاهدان عینی هم شهادت دادند تفنگدارانی که برای نجات جسیکا به بیمارستان هجوم بده بودند از قبل می دانسته اند که هیچ نیروی عراقی در آن اطراف نیست.
در حالی که داستان لینچ تحریف شد تا شخصیت او را قهرمان گونه نشان دهند، داستان کوری تحریف شد تا او و همفکرانش موجوداتی خطرناک معرفی شوند.
پس از ترور وحشیانه 12 زن مهابادی در مراسم رژه سالگرد دفاع مقدس به دست تروریست ها نیز، دولت و رسانه های آمریکایی که جنایتکارانی همچون سکینه آشتیانی را بی گناه جلوه داده و حمایت می کنند، ترور این 12 زن مظلوم را در کمای خبری فرو بردند.
وقتی آمریکا به حقوق شهروندان خودش همچون حقوق پایمال شده راشل کوری اهانت می کند و رسانه های خبر آمریکایی، این دختر مظلوم را بایکوت رسانه ای می کنند، انتظار نمی رود که دولت و رسانه های آمریکایی، حقوق 12 زن بی گناه مهابادی را که به دست تروریست ها به شهادت رسیدند محترم بشمارند.
راشل کوری
«راشل کوری» و «جسیکا لینچ» دو دختر جوان آمریکایی سرنوشتی خواندنی اما متفاوت با هم دارند اما سرگذشتشان در دو وجه با هم مشترک است:«خاورمیانه» و «تحریف شدن ماجرای آنان توسط منابع اطلاعاتی آمریکا به نفع ارتش».
سرجوخه «جسیکا لینچ» یکی از سربازان ارتش آمریکاست که به عراق اعزام شد در حالی که 19 سال بیشتر نداشت. اما «راشل کوری» 23 ساله یک فعال سیاسی بود که برای حمایت از زنان و کودکان کشته شده فلسطینی، با هدف اعتراض به حمایت سرسختانه آمریکا از اسرائیل به غزه رفت و بدن او درست هفت روز پیش از ان که «جسیکا لینچ» به اسارت نیروهای عراقی درآید، در زیر بولدوزرهای صهیونیست ها در غزه له شد.
از این دو دختر آمریکایی، اگر چه «لینچ» به عرق رفته بود تا برای زیاده خواهی های دولتش بجنگد اما «کوری» به غزه آمده بود تا در برابر سیاست های آمیخته با جنایت دولتش بایستد و جنگ را تمام کند.
کوری به عنوان یک شهروند آمریکایی معتقد بود که مسئولیت دارد تا از فلسطینی ها در مقابل سلاح های ساخت آمریکا که در اختیار اسرائیل قرار گرفته دفاع کند. او در نامه هایش به خانه فاش می کند که چگونه آب آشامیدنی از غزه به سمت شهرک های اسرائیلی منحرف می شود و چه طور در فلسطین، مرگ بر سر خانواده ها سایه افکنده است.
اونوشته بود:«جنایات اسرائیل آن چیزی است که مردم آمریکا بابت آن مالیات می دهند»! کوری خیال می کرد که شاید کشتن فلسطینی ها برای اسرائیل راحت باشد و رسانه های غربی از کنار این جنایات به سادگی عبور کنند اما اسرائیل به خاطر منافع مشترکی که با آمریکا دارد هیچگاه دوست ندارد با کشتن یک دختر آمریکایی در سرزمین های اشغالی یک رسوایی رسانه ای بزرگ برای خودش بیافریند.
کوری با باور به این که لباس نارنجی رنگش می تواند در برابر یورش اسرائیلی ها نقش جلیقه نجات را بازی کند و بلندگویی که در دستش گرفته بود سپری در برابر گلوله های صهیونیست ها باشد در برابر بولدوزرهای اسرائیلی در کنار چاه های آب ایستاد و بچه های غزه ای را به سمت مدرسه هدایت کرد.
اما وقتی سرباز اسرائیلی راننده بولدوزر پدال گاز را فشار داد و با سرعت به سمت کوری آمد، خیالات این دختر جوان نقش برآب شد. اینگونه بود که او جانش را داد تا ایمان بیاورد که حقوق زنان و کودکان و فراتر از آن، حقوق بشر برای دولتمردان آمریکا و صهیونیست ها یک بازیچه است.
خبر مرگ راشل کوری تنها دو روز مهمان رسانه های آمریکایی بود و بنا به دلایلی مشکوک، به کمای خبری رفت. در حالی که شهادت شاهدان عینی دال بر عمدی بودن قتل کوری بود اما با سکوت کامل مقامات آمریکایی روبرو شد و رئیس جمهور امریکا هرگز در خصوص یک شهروند آمریکایی که توسط بولدوزرهای ساخت آمریکا و خریده شده با مالیات های آمریکایی ها کشته شد، حرفی بر زبان نیاورد.
و اما ماجرای «جسیکا لینچ»: وقتی پنتاگون نجات موفقیت آمیز لینچ را اعلام کرد او به یک قهرمان یک شبه تبدیل شد. رسانه ها لینچ را با جملات زیبایی همچون «آمریکا عاشق جسیکا است»، او را به اوج شهرت رساندند. سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد که پرزیدنت بوش از بابت جسیکا لینچ بسیار خوشحال است. روایت ساختگی دولت امریکا این بود که «جسیکا لینچ» در یک نبرد خونین مسلحانه در حالی که مجروح بوده، به دست عراقی ها می افتد و یک پزشک روانی عراقی در بیمارستان او را مورد آزار و اذیت قرار می دهد؛ سپس سربازان آمریکایی در یک عملیات قهرمانانه جسیکا را نجات می دهند!
پس از مدتی روایت ساختگی دولت آمریکا درباره جسیکا لو رفت: پزشکانی که جسیکا را مداوا کرده بودند فاش کردند که هیچ نشانه ای از جراحت ناشی از جنگ بر بدن او نبوده است! شاهدان عینی هم شهادت دادند تفنگدارانی که برای نجات جسیکا به بیمارستان هجوم بده بودند از قبل می دانسته اند که هیچ نیروی عراقی در آن اطراف نیست.
در حالی که داستان لینچ تحریف شد تا شخصیت او را قهرمان گونه نشان دهند، داستان کوری تحریف شد تا او و همفکرانش موجوداتی خطرناک معرفی شوند.
پس از ترور وحشیانه 12 زن مهابادی در مراسم رژه سالگرد دفاع مقدس به دست تروریست ها نیز، دولت و رسانه های آمریکایی که جنایتکارانی همچون سکینه آشتیانی را بی گناه جلوه داده و حمایت می کنند، ترور این 12 زن مظلوم را در کمای خبری فرو بردند.
وقتی آمریکا به حقوق شهروندان خودش همچون حقوق پایمال شده راشل کوری اهانت می کند و رسانه های خبر آمریکایی، این دختر مظلوم را بایکوت رسانه ای می کنند، انتظار نمی رود که دولت و رسانه های آمریکایی، حقوق 12 زن بی گناه مهابادی را که به دست تروریست ها به شهادت رسیدند محترم بشمارند.
