خبرگزاری فارس: علیرغم آنکه گزارشهای رسمی آمریکا از ۱۱ سپتامبر ادعا میکنند جعبههای سیاه هواپیماهای برخورد کننده به برجهای دوقلو و پنتاگون پیدا نشدند، عده دیگری تأکید دارند این جعبههای سیاه را پیدا کردهاند.
به گزارش فارس، ماجرای جعبه سیاه هواپیماهای برخورد کننده به برجهای دوقلو در یازده سپتامبر از جمله ابهاماتی است که به تردیدهای عمومی از روایتهای رسمی آمریکا درباره این واقعه دامن زده است.
همانطور که میدانیم تمامی هواپیماها به «جعبههای سیاه» مجهز هستند که از «ضبطکنندههای اطلاعات پرواز» (FDR) و «سامانه ضبط صداهای کابین» (CVR) تشکیل شدهاند.
جعبههای سیاه هواپیماها به گونهای طراحی شدهاند که از آنها در برابر شدیدترین ضربات محافظت کنند.
نکته جالب توجه در حادثه ۱۱ سپتامبر این است که تا به امروز درباره محتوای هیچکدام از جعبههای سیاه هواپیماهای برخورد کننده به برجهای دوقلو اطلاعرسانی عمومی نشده است و تنها بخشهایی از «سامانه ضبط صداهای کابین» پرواز شماره ۹۳ (هواپیمایی که به ادعای آمریکا در روز ۱۱ سپتامبر ربوده شد، اما در نزدیکی «شانکسویل» در ایالت «پنسیلوانیا» سقوط کرد) منتشر شده است. با این وجود، اطلاعات جعبه سیاه این هواپیما هم به صورت فایل صوتی منتشر نشدهاند و تنها مطالبی که ادعا میشود مربوط به جعبه سیاه این هواپیما هستند به صورت نوشتاری منتشر شدهاند.
در سال ۲۰۰۶، آرشیو امنیت ملّی، گزارشهای «هیئت امنیت حمل و نقل آمریکا» که تا آن زمان مخفی مانده بود را منتشر کرد که در آنها اطلاعاتی درباره مسیر حرکت هواپیماها و بررسیهای دیگری که از آنها انجام شده بود آمده بود.
مایک بلون، از جمله آتشنشانان اعزام شده به منطقه فروریختن برجهای دوقلو بود که گواهی میدهد سه عدد از جعبههای سیاه هواپیماها در محل خرابههای این ساختمان یافت شدند.
ضبطکننده صدای کابین مربوط به پرواز ۱۷۵ که به ادعای دولت آمریکا تنها جعبه سیاه یافت شده از دو هواپیمای برخورد کننده به برجهاست.
علیرغم این، مقامات فدرال آمریکا که کنترل منطقه صفر (گراند زیرو) این برجها را در اختیار گرفته بودند ادعا کردند هیچ کدام از جعبههای سیاه این دو هواپیما در خرابههای برجها یافت نشدهاند. در گزارش رسمی «کمیسیون هیئت تحقیق یازده سپتامبر» نیز از آنچه سازمان اف.بی.آی ادعا میکند، حمایت شده و نوشته شده است: «ضبطکنندههای اطلاعات پرواز و ضبطکنندههای صدای کابین هواپیما، مربوط به پروازهای شماره ۱۱ و ۱۷۵ پیدا نشدند.»
با این حال شواهد دیگر این روایتهای رسمی را تأیید نمیکنند. دو نفر که در منطقه صفر برجهای دوقلو مشغول عملیات پاکسازی بودند میگویند مقامات آمریکا با کمک آنها توانستهاند در اکتبر سال ۲۰۰۱ سه تا از چهار جعبه سیاه هواپیما را پیدا کنند.
یکی از کارگرانی که از اداره آتشنشانی نیویورک به محل حادثه اعزام شده بود، به نام «نیکولاس دیماسی»، در کتابی که با همکاری سایر کارگران منطقه گراند زیرو تألیف کرده است، درباره یافته شدن این جعبههای سیاه توضیح داده است. در این کتاب که عنوان آن «پشت پردههای منطقه صفر: مجموعهای از شرحنگاریهای فردی» است، شاهدان عینی زیادی گواهی میدهند پیدا شدن جعبههای سیاه را دیدهاند.
یکی از آتشنشانان منطقه صفر سقوط برجهای دو قلو با نوشتن کتابی ادعای پیدا نشدن جعبههای سیاه هواپیماها را زیر سوال برده است.
«ما جعبههای سیاه را پیدا کردیم. حالا باید منابع رسمی مانند اف.بی.ای توضیح دهند آن جعبههای سیاه امروز کجا هستند، اما ما آنها را پیدا کردیم.»
علاوه بر صحبتهای این شاهدان عینی، تا کنون سابقه نداشته است حاثهای بتواند تا اندازهای به دستگاههای ضبطکننده آسیب وارد کند که اطلاعات آن قابل بازیابی نباشد. «تد لوپاتکیویچ»، سخنگوی هیئت امنیت حمل و نقل آمریکا میگوید او به یاد ندارد قبل از ۱۱ سپتامبر ضبطکنندههای هواپیما بازیابی نشده باشند. در واقع، جعبههای سیاه به گونهای طراحی شدهاند که بتوانند از نوع برخوردهایی که در روز ۱۱ سپتامبر اتفاق افتاد سالم بیرون بیایند.
واحد حافظه مقاوم در برابر سانحه (CSMU) شامل یک صفحه حافظه است که اطراف آن را عایقهای گرمایی و حفاظهای فولادی که قابلیت مقاومت در برابر ضرباتی هزاران بار قویتر از نیروی جاذبه دارند، فرا گرفته است. عایقهای گرمایی در برابر آتشی با درجه حرارت ۱۱۰۰ درجه سانتیگراد، تا یک ساعت و در برابر آتشی با درجه حرارت ۲۶۰ درجه سانتیگراد تا ۱۰ ساعت دوام میآورند.
در قسمتهای دیگر، مستندات دیگری را بررسی خواهیم کرد.
ادامه دارد…